Γράφει η ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΓΙΑΜΑΛΗ
Διαβάζω τους τίτλους για την υπόθεση της κατάληψης στο 2ο Γυμνάσιο Καλαμαριάς με αίτημα την απομάκρυνση από το σχολείο ενός 12χρονου συμμαθητή με μαθησιακές δυσκολίες λόγω γενετικού συνδρόμου. “Διχάζει η κατάληψη σχολείου στην Καλαμαριά” ο τίτλος σε έγκυρο συντηρητικό έντυπο. Και δεν μπορώ παρά να αναρωτηθώ; Ποιον ακριβώς διχάζει;
Tην κοινωνία, τους γονείς, τους δασκάλους, τα παιδιά; Μια σκισμένη σελίδα από τετράδιο κολλημένη στα κάγκελα του γυμνασίου ανακοινώνει την κατάληψη και σαν άλλο “κατασχετήριο” από αυτά που έχουμε δει κολλημένα σε πόρτες, κατάσχει από τον 12χρονο την ιδιότητα του συμμαθητή. Τον κάνει από διαφορετικό, αποσυνάγωγο.
Τα λόγια του πατέρα γροθιά στο στομάχι. “Στο γυμνάσιο δεν το αγκάλιασαν. Η διεύθυνση του σχολείου τον καταδίωξε ενώ ήξερε την κατάσταση. Τον αντιμετώπισε σαν αλήτη. Άρχισαν να τον πετάνε από την τάξη 3-4 φορές τη μέρα με τις ωριαίες αποβολές να καταγράφονται” είπε σε ραδιοφωνική εκπομπή. Ο δωδεκάχρονος έχει ήδη μείνει από απουσίες…
Φταίει η Πολιτεία θα μπορούσε να πει κανείς… Αλλά έχουν ανακοινωθεί περί τις 4500 χιλιάδες προσλήψεις εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής και έχουν ήδη προχωρήσει οι πρώτοι 1400 διορισμοί ενώ έχουν ανοίξει 40 νέα ειδικά σχολεία και 570 μονάδες ειδικής αγωγής ενώ υπάρχει και το Κέντρο Εκπαιδευτικής και Συμβουλευτικής υποστήριξης από το οποίο όμως δεν μπορεί κανείς να περιμένει θαύματα με μία συνάντηση.
Ποιός φταίει λοιπόν γι’ αυτόν τον σύγχρονο κοινωνικό Καιάδα; Φταίνε τα παιδιά που κινήθηκαν ή υποκινήθηκαν όπως φαίνεται από το ρεπορτάζ από την διεύθυνση του σχολείου; Σημειωτέον, της απόφασης του δεκαπενταμελούς για κατάληψη είχε προηγηθεί απόφαση του συλλόγου διδασκόντων. Φταίνε οι γονείς τους που δεν τους έμαθαν τι σημαίνει ανθρωπιά ή αλληλεγγύη; Φταίνε οι καθηγητές που ούτε στα παιδιά δίδαξαν την αξία της αποδοχής ούτε οι ίδιοι επιχείρησαν να αναπροσαρμόσουν το περιβάλλον και την διδασκαλία τους ώστε να “χωρέσει” και το διαφορετικό παιδί; H οικογένεια αναφέρει ότι μόλις πριν λίγες ημέρες ο 12χρονος τιμωρήθηκε για “αταξία” του Νοεμβρίου.
Ο 12χρονος δεν χωράει στα ίδια σχολεία που δεν χωράνε τα προσφυγόπουλα, που δεν χωράνε τα παιδιά ρομά… όπως στις σχολές δεν χωράνε οι γιακουμάκηδες. Σαν χθες, πριν τρία χρόνια ο σπουδαστής της Γαλακτοκομικής Σχολής στα Ιωάννινα, Βαγγέλης Γιακουμάκης, έφυγε από τη σχολή και τα ίχνη του αγνοούνταν επί 37 μέρες. Ένα μήνα περίπου μετά το κυριακάτικο πρωινό της 15ης Μαρτίου, το άψυχο σώμα του εντοπίστηκε τυχαία από ζευγάρι σε ένα χωράφι σε κοντινή απόσταση από τη Γαλακτοκομική Σχολή και τη λίμνη Παμβώτιδα. Αύριο, η οικογένεια του Βαγγέλη Γιακουμάκη θα βρεθεί στα Ιωάννινα για να παραβρεθεί στη δικαστική αίθουσα του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου για τη δίκη των 9 Κρητικών που θα καθίσουν στο εδώλιο με την κατηγορία της επικίνδυνης σωματικής βλάβης από κοινού και κατά μόνας κατ’ εξακολούθηση.
«Εικόνα σου είμαι, κοινωνία, και σου μοιάζω» ο στίχος της Γαλάτειας Καζαντζάκη δυστυχώς ταιριάζει κουτί για τα σχολεία μας.
