Της Ελένης Τσερεζόλε
Η άσκηση της εξωτερικής πολιτικής δεν μπορεί εξαρτάται από εσωκομματικές ισορροπίες, ικανοποίηση προσωπικών στρατηγικών και φιλοδοξιών. Σε διαφορετική περίπτωση είναι βέβαιο ότι θα υπάρξουν σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις, που δεν αφορούν μία κυβέρνηση ή ένα κόμμα, αλλά συνολικά τον τόπο. Στην τροχιά αυτή κινείται, δυστυχώς η σημερινή κυβέρνηση, η οποία μάλιστα επαίρεται για τον… επιτελικό τρόπο λειτουργίας της!
Είναι μάλιστα τόσο “επιτελικός” αυτός ο τρόπος, που, όπως παραδέχθηκε προχθές ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, “εκ παραδρομής” στην κοινή ανακοίνωση των κκ Δένδια και Πομπέο, η συμφωνία των Πρεσπών χαρακτηρίστηκε “ιστορικής σημασίας” (όπως ανέδειξε, μιλώντας στη Βουλή ο Αλ. Τσίπρας) και για αυτό η φράση απαλείφθηκε αργότερα μετά από τις εντονότατες εσωκομματικές αντιδράσεις της ΝΔ – τις ίδιες που αποτρέπουν και τη ψήφιση των τριών μνημονίων συνεργασίας με τη Β. Μακεδονία…
Δεν είναι όμως μόνο αυτή η… απροσεξία που μαρτυρά ότι η Εξωτερική πολιτική έχει μάλλον εκτροχιαστεί. Ενόψει της συνέχισης του διαλόγου με την Τουρκία, η κυβέρνηση εξακολουθεί να κρατά κλειστά τα χαρτιά της και να μην ενημερώνει την αντιπολίτευση, σχετικά με το περιεχόμενο της Συμφωνίας του Βερολίνου, το οποίο μαθαίνουμε κομματιαστά από τον… σύμβουλο του Ερντογάν, Ιμπραήμ Καλίν!
Ίσως όμως το πιο ανησυχητικό να σχετίζεται με την Κυπριακή Δημοκρατία. Για πρώτη φόρα τα τελευταία 46 χρόνια Έλληνας πρωθυπουργός, όπως επισήμαναν οι κκ Κατρούγκαλος και Κοτζιάς, πρώην ΥΠΕΞ, “ξεχνά” βήμα όπως αυτό της ΓΣ του ΟΗΕ, “ξέχασε” να κάνει αναφορά στην Κύπρο και την τουρκική εισβολή, τις συνέπειες της οποίας συνεχίζει να υφίσταται το μαρτυρικό νησί! Και μάλιστα ειδικά σήμερα, σε περίοδο κλιμάκωσης της τουρκικής προκλητικότητας έναντι της Ελλάδας και της Κύπρου…
Από “απροσεξία” σε “παράλειψη” μέσω αποσιωπήσεων, η εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη καρκινοβατεί ενώ κορυφώνονται οι έξωθεν “προτροπές” για διαπραγματεύσεις με τη γείτονα…
