Μελέτες νοτίως της Κρήτης εντόπισαν γεωλογικές δομές που μοιάζουν με εκείνες των μεγάλων κοιτασμάτων φυσικού αερίου Ζορ στην Αίγυπτο και Λεβιάθαν στο Ισραήλ. Αυτά τα κοιτάσματα προσπαθεί να αρπάξει ο Τούρκος πρόεδρος δημιουργώντας συνθήκες πολέμου στις ελληνικές θάλασσες
Του ΘΑΝΑΣΗ ΛΥΡΤΣΟΓΙΑΝΝΗ
Τι θα λέγατε αν το ελληνικό Δημόσιο είχε επιπλέον έσοδα 50 δισ. το χρόνο, όσα περίπου εισπράττει τώρα από φόρους, δασμούς και άλλες πηγές εσόδων σύμφωνα με τον προϋπολογισμό; Τόσο είναι το ποσό θα έβαζε στα ταμεία το κράτος αν αξιοποιούσε τους υδρογονάνθρακες που υπάρχουν στην Κρήτη και την Κέρκυρα. Αν αναφέρουμε και την υπόλοιπη Ελλάδα θα σας πιάσει ίλιγγος. Το κάνουμε, όμως, παρακάτω. Διαβάζοντας το ρεπορτάζ αντιλαμβανόμαστε πλήρως γιατί η Τουρκία απειλώντας τη χώρα μας προσπαθεί να μας σύρει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για να πάρει μερίδιο.
Αυτά γράφαμε στην Κυριακάτικη Kontranews του περασμένου Ιανουαρίου. Και τώρα σκεφτείτε ποια θα ήταν η οικονομική κατάσταση της χώρας, των συνταξιούχων και των μισθωτών. Σκεφτείτε πολύ περισσότερο πόσες φρεγάτες θα μπορούσαμε να είχαμε αγοράσει και οι Τούρκοι να μην τολμούν να ξεμυτίσουν από τα Δαρδανέλια. Για να αντιληφθείτε τα πράγματα σας αναφέρουμε ότι με δύο μόνο γαλλικές φρεγάτες «Bellhara» που κοστίζουν από 4 ως 7 δισ. ευρώ περίπου ανατρέπονται όλοι οι συσχετισμοί με την Τουρκία.
Οι μελέτες που δείχνουν πλούσια κοιτάσματα
Στο ίδιο άρθρο της Κυριακάτικης Kontranews γράφαμε επίσης: «Και για να καταλάβετε ακόμα καλύτερα το μέγεθος, αλλά και γιατί η Τουρκία απειλεί τη χώρα μας με θερμό επεισόδιο, θα αναφέρουμε την τελευταία ανακοίνωση της ΕΔΕΥ (αρχές του 2020). Σύμφωνα με ανακοίνωση της εταιρείας, οι μελέτες σε ανεξερεύνητες περιοχές στη θαλάσσια περιοχή νοτίως της Κρήτης εντόπισαν γεωλογικές δομές που μοιάζουν με εκείνες των μεγάλων κοιτασμάτων φυσικού αερίου Ζορ στην Αίγυπτο και Λεβιάθαν στο Ισραήλ.
Η περιοχή στην οποία αναφέρεται η μελέτη γειτνιάζει με άλλη, που έχει παραχωρηθεί στην κοινοπραξία των ΕΛΠΕ – Τotal – Exxon Μobil και στην οποία υπάρχουν επίσης ισχυρές ενδείξεις για μεγάλο κοίτασμα. Επίσης, βρίσκεται κοντά στην περιοχή που καλύπτει η άκυρη συμφωνία Τουρκίας – Λιβύης».
Πάγος στις έρευνες…
Ας όψεται, όμως, το πολιτικό σύστημα και προπαντός ο Κώστας Σημίτης, που από το 1996 έβαλε στον πάγο τις έρευνες για υδρογονάνθρακες, ακόμα και στο Ιόνιο. Χρειάστηκε να περάσουν 15 χρόνια για να ξεκινήσει ο Γιάννης Μανιάτης (θα τον αναφέρουμε πάντα για την πολύ έντονη και τελικά αποτελεσματική προσπάθεια) και να επαναφέρει στο προσκήνιο τις έρευνες για έναν τεράστιο θησαυρό, που στο σύνολό του αποτιμάται στα 20 τρισεκατομμύρια δολάρια.
Έγκλημα ή ακριβό τίμημα;
Ευθύνες υπάρχουν και πρόσφατες και τις αναφέρει το μέλος της Επιτροπής Ενέργειας της Ακαδημίας Αθηνών, ο Ηλίας Κονοφάγος. «Ή ο υπουργός Ενέργειας διέπραξε δια παραλείψεως “έγκλημα” τον Αύγουστο του 2019, ή ο υπουργός Εξωτερικών πλήρωσε ακριβά τη συμφωνία με το Κάιρο τον Αύγουστο του 2020».
Τι σημαίνει αυτό; Ο ίδιος εξηγεί ότι «τον Αύγουστο του 2019 ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της ΕΔΕΥ (Ελληνική Διαχειριστική Εταιρεία Υδρογονανθράκων) Γιάννης Μπασιάς ζήτησε επιμόνως από τον αρμόδιο υπουργό Ενέργειας κ. Κωστή Χατζηδάκη να προκηρύξει σε διαγωνισμό πέντε θαλάσσια οικόπεδα με πιθανολογούμενα κοιτάσματα δύο εκ των οποίων βρίσκονταν νότια της Κρήτης. Η απάντηση που πήρε από τον κ. Χατζηδάκη ήταν ξεκάθαρα αρνητική: Του αναφέρθηκε ότι δεν θα υπάρξουν νέες παραχωρήσεις».
Ο Ηλίας Κονοφάγος εξηγεί τι θα γινόταν είναι είχε γίνει η προκήρυξη: «Αυτό γεγονός ήταν αρκετό για να μπλοκάρει την μοναδική ευκαιρία που διέθετε η χώρα μας τότε για να κατοχυρώσει δικαιώματα εξορύξεων, μέσω διμερών συμβάσεων νότια της Κρήτης, πριν συναφθεί το μνημόνιο Άγκυρας-Τρίπολης (Νοέμβριος του 2019). Έτσι χάθηκε η ευκαιρία να στηθεί ένα ανάχωμα, δεδομένου ότι τα συμβόλαια για έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων ανάμεσα στην Ελλάδα και σε μεγάλες πετρελαϊκές εταιρείες είναι συνολικής διάρκειας 43 ετών».
Και συνεχίζει ο Ηλίας Κονοφάγος: «Η αναιτιολόγητη άρνηση του κ. Χατζηδάκη στέρησε την Ελλάδα από αυτό το ανάχωμα. Δεν θα ισχυριστούμε ότι εάν είχαν υπογραφεί αυτές οι συμβάσεις ο Ερντογάν δεν θα είχε προβεί στην κίνησή του. Υποστηρίζουμε, ωστόσο, πως η Ελλάδα θα βρισκόταν σε καλύτερη θέση από αυτή που βρέθηκε το Νοέμβριο του 2019.
Γιατί τότε η Κρήτη βρέθηκε “γυμνή” απέναντι στη νομική, οικονομική και γεωστρατηγική εισβολή του διδύμου Ερντογάν-Σάρατζ».
Θέλουν μερίδιο Τούρκοι και Αιγύπτιοι
Τη μοιρασιά, λοιπόν, αυτού του θη-σαυρού που βρίσκεται στο Αιγαίο, νότια του Καστελόριζου, Ανατολικά και Νοτιοανατολικά της Κρήτης, ακόμα και στο Λιβυκό πέλαγος ορέγεται και διεκδικεί ο Ερντογάνκαι η Τουρκία, όπως και οι φίλοι μας οι Αιγύπτιοι στους οποίους με τη συμφωνία παραχωρήσαμε ένα τμήμα ενός μεγάλου κοιτάσματος, όπως φαίνεται από χάρτες του Ηλία Κονοφάγου.
Οι Αγύπτιοι γνωρίζουν…
Οι Έλληνες;
Ο ίδιος σε άρθρο του στην ιστοσελίδα slpress.gr επισημαίνει ότι η διαπραγμάτευση για τη μερική οριοθέτηση της ΑΟΖ ανάμεσα σε Ελλάδα και Αίγυπτο έχει κάποια σχέση με την πιθανή ύπαρξη και το πιθανό μέγεθος κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στην συγκεκριμένη περιοχή; Στην εικόνα τοποθετήσαμε μία πρόσφατη αποτύπωση δορυφορικής καταγραφής των θέσεων συγκεντρώσεων υδρογονανθράκων νότια και νοτιοανατολικά της Κρήτης, όπως αυτή πραγματοποιήθηκε από την FLOW Energy, σε συνεργασία με την Ακαδημία Επιστημών του Κιέβου (Electromagnetic Remote Sensing LocalizationofHydrocarbons).
H αιγυπτιακή πλευρά, βάσει της ευρύτατης εμπειρίας της στην περιοχή, διαπραγματεύτηκε γνωρίζοντας πάρα πολύ καλά την θέση και την στατιστική αξία του αναμενόμενου ορυκτού πλούτου ανατολικά και νοτιοανατολικά της Κρήτης Το ερώτημα είναι εάν ισχύει το ίδιο και για την ελληνική πλευρά; Η απάντηση είναι όχι, εάν κρίνουμε από το γεγονός ότι η Ελλάδα παραχώρησε επιπλέον ΑΟΖ στην Αίγυπτο σε μία περιοχή που σύμφωνα με έρευνες θεωρείται πως φιλοξενεί μεγάλο κοίτασμα.
Το μεγαλύτερο στον κόσμο;
Τεράστια κοιτάσματα υπάρχουν και στο Λιβυκό πέλαγος ανάμεσα στην Ελλάδα και τη Λιβύη και γι΄ αυτό η συμφωνία για την οριοθέτηση της ΑΟΖ με την Αίγυπτο, που προβλέπει μειωμένη επήρεια της Κρήτης, μπορεί να ζημιώσει τη χώρα μας, όταν θα επιχειρήσουμε να οριοθετήσουμε την ΑΟΖ με τη Λιβύη, όπου εκτιμάται πως τα κοιτάσματα που υπάρχουν είναι πολύ μεγαλύτερα από εκείνα που εντοπίστηκαν στις περιοχές που έχουν ερευνηθεί. Κάποιοι κάνουν λόγο για το μεγαλύτερο κοίτασμα αερίου στον κόσμο.
