Η τυμβωρυχία στην πολιτική

Η χώρα ζει μια νέα καταστροφή, η κυβέρνηση του Κ. Μητσοτάκη συνεχίζει να επικαλείται το Μάτι, για να απαντήσει στις όποιες επικρίσεις.

Δυστυχώς η τραγωδία στο Μάτι είναι συνεχώς στην πολιτική φαρέτρα της ΝΔ. Χρησιμοποιήθηκε το επιχείρημα στην προεκλογική περίοδο και τώρα που η χώρα ζει μια νέα καταστροφή, η κυβέρνηση του Κ. Μητσοτάκη συνεχίζει να επικαλείται το Μάτι, για να απαντήσει στις όποιες επικρίσεις. Το μέγα θέμα είναι πως οι φυσικές καταστροφές δυστυχώς επί δεκαετίες γίνονται “όπλο – εργαλείο” πολιτικής κριτικής , πολιτικής αντιπαράθεσης. Η χώρα γνώρισε τις τελευταίες δεκαετίες μεγάλες καταστροφές αλλά και τραγωδίες με ανθρώπινα θύματα. Το Μάτι μάλλον χρησιμοποιείται κάπως παραπάνω και αυτό δεν είναι υγιές. Όχι για να δικαιολογηθεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, αλλά γιατί οι οικογένειες που θρηνούν ακόμα (και θα θρηνούν) δεν είναι υποχρεωμένες να ακούνε συνεχώς την επίκληση της τραγωδίας σε πολιτικές αντιπαραθέσεις. Εκτός αυτού δεν αποτελεί κανένα επιχείρημα (ηθικό, επιχειρησιακό, πολιτικό ή άλλο) η επίκληση μιας τραγωδίας για να δικαιολογηθεί μια νέα καταστροφή. Εκτός αν κάποιος υπονοεί ότι κάτι έγινε συνειδητά ή από παντελή αδιαφορία. Δεν είναι στα θετικά της πολιτικής ζωής του τόπου η αντιπαράθεση πάνω από τις φυσικές καταστροφές. Υπάρχουν πάντα λάθη και ευθύνες επιχειρησιακές πρωτίστως φυσικά και πολιτικές και διοικητικές. Όμως τα θέματα δεν αντιμετωπίζονται γιατί καλλιεργείται μίσος με στόχο (κακά τα ψέματα) τις ψήφους των πολιτών. Ένα μίσος που δεν φεύγει με το που θα κλείσουν οι κάλπες. Ο ίδιος ο Κ. Μητσοτάκης και η ΝΔ , διαμαρτύρονται σήμερα για τις αγανακτισμένες διαμαρτυρίες που δεν είναι πάντα στα όρια της λογικής. Όμως είναι οι ίδιοι που μοίραζαν “κρεμάλες” και επέτρεπαν κατάρες, κατα του ΣΥΡΙΖΑ πριν από τρία χρόνια. Εισπράττουν ότι έσπειραν, ότι επέτρεψαν. Και δεν το εισπράττουν από αυτούς που επέκριναν με σκληρό τρόπο, το εισπράττουν γενικώς. Δυστυχώς ο πρωθυπουργός επανέφερε αυτή την συζήτηση, αυτή την συνήθεια. Επικαλέστηκε την τραγωδία στο Μάτι για να “νικήσει” σε μια κοινοβουλευτική συζήτηση τον αντίπαλο του. Για να δικαιολογήσει την σημερινή καταστροφή, για να στηρίξει το επιχείρημα του ότι έγινε το ανθρωπίνως δυνατό. Το ανθρωπίνως δυνατό δεν το αναγνώρισε στους αντιπάλους του την ώρα της καταστροφής. Τώρα το επικαλείται. Όσο αυτή η…συνήθεια της τυμβωρυχίας συνεχίζεται δεν πρόκειται να βρούμε λύσεις και για τις φυσικές καταστροφές.