Η συγκίνηση, η Marfin και τα… αποκαλυπτήρια

Η αποκάλυψη ότι το ελληνικό δημόσιο είχε προσφύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατά της απόφασης του Εφετείου που δικαίωνε (και αποζημίωνε) τις οικογένειες των θυμάτων της Marfin, ήρθε να ξεγυμνώσει την υποκρισία της κυβέρνησης.

Η προσφυγή κατά της δικαίωσης των οικογενειών των θυμάτων έγινε τον Νοέμβριο του 2019, δηλαδή επί κυβερνήσεως του κ. Μητσοτάκη. Και η διαδικασία συνεχίστηκε και τον Μάρτιο του 2020. Οπότε τίθεται το ερώτημα: Πότε ακριβώς συγκινήθηκαν οι κυβερνητικοί παράγοντες; Και κυρίως πότε ασχολήθηκαν με το θέμα, με την υπόθεση, με τις οικογένειες των θυμάτων; Προφανώς όταν αποφάσισαν ότι είναι μια ωραία ευκαιρία να φανεί η ευαισθησία της κυβέρνησης.

Αλλά και όταν αποφάσισαν ότι είναι μια ακόμα ευκαιρία να κατηγορήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ, ότι είναι ανακατεμένος με τη φασαρία και την τρομοκρατία. Μόνο που ξέχασαν να ρωτήσουν τουλάχιστον το στοιχειώδες: «Ρε παιδιά που βρίσκεται αυτή η υπόθεση που μας συγκίνησε;». Αλλά το μυαλό τους το είχαν στην προετοιμασία …της εκδήλωσης. Όχι στην ουσία.

Όχι στο δράμα των ανθρώπων. Ήρθε λοιπόν η αποκάλυψη για να δείξει τι ακριβώς συμβαίνει. Οπότε ο κ. Μητσοτάκης έκανε μια ωραία κωλοτούμπα και δήλωσε ότι το δημόσιο αποσύρεται από την προσφυγή στο ΣτΕ. Μόνο που η εκ των υστέρων απόσυρση δεν αναιρεί την …ευαισθησία του Νοεμβρίου ή του Μαρτίου.