Όλοι έχουμε κάνει μικρές ή μεγαλύτερες «εκπτώσεις» στη ζωή μας, προκειμένου να προστατευθούμε εμείς, αλλά να προστατεύσουμε και όσους-ες αγαπάμε από τον κορωνοϊό. Ήδη από προχθές, για παράδειγμα, βλέπουμε ακόμη και 6χρονα παιδιά να υποχρεώνονται, ευλόγως φυσικά, να φορούν μάσκες. Βλέπουμε, επίσης, την εξίσου εύλογη συζήτηση που αναπτύχθηκε σχετικά με το φιάσκο που αφορά στις προστατευτικές μάσκες, οι οποίες για πολλά παιδιά λειτουργούν περισσότερο σαν μπαντάνα ή τσεμπέρι και λιγότερο σαν μέσο προστασίας από τον κορωνοϊό.
Η καθημερινότητά μας, διαμορφώνεται με έναν εντελώς ασφυκτικό, αλλά απολύτως απαραίτητο τρόπο: πλένουμε δεκάδες φορές τα χέρια μας και τα «καίμε» άλλες τόσες με αντισηπτικά. Στερούμε από τα παιδιά μας την παρέα και την κοινωνικοποίηση μέσω των επαφών τους με άλλα παιδιά, όπως ακόμη-ακόμη και τις παιδικές χαρές. Έχουμε χάσει την ανεμελιά μας, πια, αν θέλουμε να πιούμε έναν καφέ ή να φάμε κάτι έξω. Το σκεφτόμαστε διπλά και τριπλά. Τα ψώνια στο σούπερ μάρκετ έχουν γίνει μαρτύριο, η μετακίνηση με τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς συνιστά ένα ρίσκο, ενώ υποβαλλόμαστε σε μία επίπονη διαδικασία κάθε φορά που επιστρέφουμε σπίτι μας από τη δουλειά ή όπου αλλού. Συν τοις άλλοις, μετά τις 12 στη μισή χώρα δεν μπορεί κανείς να βγει να πιει ένα ποτό -δεν μπορεί καν να αγοράσει μία μπίρα από ένα περίπτερο.
Κι όμως, υπάρχουν κάποιοι που δεν έχουν επηρεαστεί καθόλου από τον κορωνοϊό. Αψευδής μάρτυρας οι φωτογραφίες που κυκλοφόρησαν χθες και προχθές από το «πρώτο κουδούνι» και δείχνουν γονείς και εκπαιδευτικούς να φορούν μάσκα, τα παιδιά επίσης «φασκιωμένα» με τις μάσκες τους και τους κληρικούς σαν… να μην συμβαίνει τίποτα, να τελούν τον Αγιασμό τους χωρίς μάσκα και χωρίς κανένα μέτρο προστασίας.
Ταυτοχρόνως, στους ναούς το μυστήριο της Θείας Κοινωνίας τελείται κανονικά, με κοινό κουτάλι, με αποτέλεσμα όσοι πιστεύουν στον Θεό να θέτουν σε κίνδυνο όλους τους γύρω τους, που δεν έχουν καμία όρεξη να δοκιμάσουν αν όντως κολλάει με την μεταλαβιά ή όχι.
Όλα αυτά, την ώρα που οι υπόλοιποι έχουμε μπει σε τροχιά νέων, έκτακτων περιοριστικών μέτρων και ενόσω το δεύτερο κύμα της πανδημίας κινδυνεύει να γίνει τσουνάμι, δεν μπορούν να συνεχιστούν. Αν οι παπάδες, όσο και οι προϊστάμενοί τους μητροπολίτες, δεν καταλαβαίνουν ότι στο συγκεκριμένο θέμα δεν χωρούν «εκπτώσεις», τότε η χώρα έχει κυβέρνηση. Και η κυβέρνηση έχει την ευθύνη.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΕΛΙΓΓΩΝΗΣ
