Η πολιτική ιστορία ως ιλαροτραγωδία: Από τις «Χάρτες Παροχών» του κ. Σημίτη στο «Κοινωνικό Πακέτο» του κ. Τσίπρα!

Ολες οι ελληνικές κυβερνήσεις όλων των εποχών και, φυσικά, οι πρωθυπουργοί θέλησαν με πείσμα να διαψεύσουν το υπό το Καρλ Μαρξ ρηθέν, ότι δηλαδή» η ιστορία επαναλαμβάνεται την πρώτη φορά ως τραγωδία και τη δεύτερη ως φάρσα».

Διότι στην Ελλάδα η πολιτική, τουλάχιστον, ιστορία επαναλαμβάνεται συνεχώς ως ιλαροτραγωδία. Κατά την εισήγησή του στη συνεδρίαση του Κυβερνητικού Συμβουλίου Κοινωνικής Πολιτικής (ΚΥΣΚΟΙΠ) ο πρωθυπουργός κ. Αλέξης Τσίπρας εξήγγειλε ένα «Κοινωνικό Πακέτο», προκαλώντας, όπως πάντα, τη δριμύτατη επίθεση  από τα κόμματα της αντιπολίτευσης

Και θυμήθηκα τις περιβόητες «Χάρτες Σύγκλισης, Παροχών και Υποσχέσεων» τις οποίες εξήγγελλε ο Κώστας Σημίτης ως πρωθυπουργός ιδιαίτερα προς το τέλος του 2003, δηλαδή λίγο πριν από τις εκλογές κι όταν οι δημοσκοπήσεις, όπως και τώρα με τον ΣΥΡΙΖΑ, έδειχναν σαφή υπεροχή της Νέας Δημοκρατίας και του κ. Κώστα Καραμανλή.

Θυμήθηκα, λοιπόν, ότι μετά τις εκλογές που κέρδισε και το 2000, ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης συνεχώς μιλούσε για «Χάρτα Πραγματικής Σύγκλισης», που ήταν και βασικό προεκλογικό σύνθημα του ΠΑΣΟΚ και στις εκλογές αυτές. Με τη «Χάρτα» αυτή το ΠΑΣΟΚ δεσμευόταν για 600.000 θέσεις εργασίας, για τέλος της ακρίβειας και άλλα ηχηρά παρόμοια. Τότε, η Νέα Δημοκρατία είχε ονομάσει όλες αυτές τις «δεσμεύσεις» ως «Χάρτα Απόκλισης Σημίτη».

Θυμήθηκα, πάλι, ότι την 1η Σεπτεμβρίου 2003, μετά την ολοκλήρωση της Κυβερνητικής Επιτροπής ο κ. Σημίτης εξήγγειλε μέτρα «υπέρ των ασθενέστερων» με ένα «Κοινωνικό Πακέτο» κόστους 1,7 δις. ευρώ. «Με το κοινωνικό πακέτο ξεπερνάμε σε κοινωνικές δαπάνες το μέσο όρο στην Ευρωπαϊκή Ένωση και πετυχαίνουμε τη σύγκλιση χωρίς αυτό να γίνεται σε βάρος της ελληνικής οικονομίας», επεσήμανε τότε ο κ. Σημίτης, υπογραμμίζοντας ότι η δυνατότητα για την πραγματοποίηση των κοινωνικών αυτών δαπανών οφείλεται στους υψηλούς αναπτυξιακούς ρυθμούς και τη δημοσιονομική πολιτική που ακολουθείται. «Το Κοινωνικό Πακέτο» περιείχε μέτρα για τους αγρότες (μείωση φόρου πετρελαίου, αύξηση αγροτικής σύνταξης, κατάργηση φόρου μεταβίβασης αγροτικής γης κλπ), για την οικογένεια ( ετήσια επιδότηση 1.000 ευρώ για κάθε παιδί που σπουδάζει σε πόλη εκτός του τόπου κατοικίας, μείωση φόρου για αγορά νέου αυτοκινήτου, κατάργηση τεκμηρίων διαβίωσης αυτοκινήτου, 25.000 νέες προσλήψεις στο Δημόσιο κλπ), για ΕΚΑΣ (αύξηση και κατώτατη σύνταξη στα 552 ευρώ) και για τις επιχειρήσεις (μείωση κόστους πετρελαίου παραγωγής κλπ).

Θυμήθηκα, επίσης, ότι στις 2 Δεκεμβρίου 2003 ο κ. Σημίτης ανακοίνωσε κι άλλη «Χάρτα», με την οποία, όπως τόνιζε, «θα αλλάξει η ζωή στην ύπαιθρο με 500 προγράμματα-παρεμβάσεις όχι μόνο για τους αγρότες, αλλά και για τους κατοίκους της». Το εκπληκτικό είναι ότι την ίδια ώρα που ανακοινωνόταν η «Χάρτα της Υπαίθρου» για την ανάπτυξη της Περιφέρειας, στο υπουργείο Γεωργίας αγνοούσαν… 25 δασικούς χάρτες. Το υπουργείο έλεγε ότι έχει λάβει 211 δασικούς χάρτες, ενώ η «Κτηματολόγιο Α.Ε.» έλεγε ότι έστειλε 236!