Η πιο δύσκολη μάχη

Η κυβέρνηση θέλει να περάσει τον κάβο της αξιολόγησης, εκτιμώντας ότι μετά ανοίγει ο δρόμος προς την έξοδο από την κρίση. Μόνο που τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Υπάρχει ένα κράτος που δεν θέλει να προσαρμοστεί, που παραμένει δυσκίνητο και εχθρικό, υπάρχει μια νομοθεσία που είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο στην ανάπτυξη της οικονομίας. Μια νομοθεσία που δεν επιτρέπει να κλείσουμε τις παλαιές υποθέσεις και να προχωρήσουμε με ευελιξία στην καινούργια κατάσταση. Που δεν επιτρέπει διαγραφή χρεών, που βάζει εμπόδια στις αδειοδοτήσεις, που οδηγεί (ή επιτρέπει) στους δημόσιους λειτουργούς να καταλογίζουν πρόστιμα που δεν θα πληρωθούν ποτέ, καταστρέφοντας τις επιχειρήσεις. Πράγματι δεν είναι η σημερινή κυβέρνηση που έφτιαξε τη γραφειοκρατία και το χάος. Το νομοθέτησαν οι προηγούμενοι που παριστάνουν τους μεταρρυθμιστές. Όμως είναι καθήκον αυτής της κυβέρνησης να ασχοληθεί πλέον με το νέο κράτος, το οποίο χρειάζεται η χώρα ώστε να βγει από την κρίση. Υπάρχει ευκαιρία, τα δημόσια ταμεία νοικοκυρεύονται, όμως πρέπει να φύγουν τα εμπόδια. Πρέπει να φυσήξει επιτέλους αέρας δημιουργίας και προσπάθειας. Να φύγουμε από τη μιζέρια. Και αυτό πρέπει να ξεκινήσει από το κράτος. Είναι η πιο μεγάλη μάχη, πιο δύσκολη από αυτήν κατά του Σόιμπλε.