Η ώρα της σύγκρουσης

Η ανάληψη της πολιτικής ευθύνης από τον Αλέξη Τσίπρα δεν ήταν μια κίνηση εκτόνωσης της όποιας δυσαρέσκειας της κοινής γνώμης. Έτσι κι αλλιώς ο θρήνος όσων έχασαν την οικογένειά τους δεν πρόκειται να ελαφρυνθεί. Η ανάληψη της ευθύνης σηματοδοτεί και την αλλαγή στάσης απέναντι στα προβλήματα. Σηματοδοτεί ότι ήρθε η ώρα να ληφθούν αποφάσεις για να υπάρξει σύγκρουση με αγκυλώσεις που κρατάνε τη χώρα δεμένη, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να ξεπεράσει και την κρίση και να αναπτυχθεί. Το τέλος των μνημονίων σηματοδοτεί και την ανάγκη να αντιμετωπισθούν οι μόνιμες παθογένειες της χώρας. Είναι αυτές που κρατάνε τη χώρα μακριά από την ανάπτυξη, που την οδήγησαν και στη χρεοκοπία. Για να ξεπεραστούν χρειάζονται συγκρούσεις, απαιτούνται αποφάσεις που θα σπάσουν κυκλώματα, μικρά η μεγάλα. Είναι αυτές οι συγκρούσεις που κανείς δεν ήθελε να κάνει, για να μην χάσει ψήφους, για να μην χάσει τη στήριξη όλων των κυκλωμάτων. Ο Αλέξης Τσίπρας έχει δείξει ότι τολμά να συγκρουστεί. Δείχνει και τώρα ότι είναι έτοιμος να συγκρουστεί αδιαφορώντας για το πολιτικό κόστος.