Ένα παλιό πολιτικό αξίωμα -που έχει επιβεβαιωθεί από την ζωή σε αρκετές περιπτώσεις- προβλέπει ότι νικητής των εκλογών είναι αυτός που καταφέρνει να θέσει έγκαιρα και αποτελεσματικά τα διλήμματα της κάλπης στην κοινωνία.
Γενικώς, όταν μιλάμε για εκλογές νωρίτερα από την λήξη της συνταγματικής θητείας μίας κυβέρνησης, η πραγματικότητα είναι πως… το μαχαίρι και το πεπόνι το κρατά ο εκάστοτε πρωθυπουργός: αυτός, δηλαδή, που επιλέγει τον χρόνο που τον βολεύει ή θεωρεί ότι τον συμφέρει. Και, αναλόγως της συγκυρίας, μπορεί όταν επιλέξει τον χρόνο, να φροντίσει ώστε η περιρρέουσα ατμόσφαιρα να είναι τέτοια που να ενισχύει το δικό του προεκλογικό «αφήγημα»: δηλαδή, το δίλημμα που θέλει ο ίδιος να θέσει στους πολίτες.
Μπορεί, λοιπόν, ο Αλέξης Τσίπρας να είχε περιγράψει εδώ και καιρό το αφήγημα της «προοδευτικής διακυβέρνησης», ωστόσο μετά τα όσα είπε το περασμένο σαββατοκύριακο ο πρωθυπουργός στην Θεσσαλονίκη, το πολιτικό -και ενδεχομένως προεκλογικό- παιχνίδι αλλάζει… πίστα: ο Κυριάκος Μητσοτάκης όχι μόνο έθεσε το δικό του, εκβιαστικό, δίλημμα στους πολίτες, αλλά προανήγγειλε από πριν ότι θα «κάψει» την απλή αναλογική σύροντας τη χώρα σε επαναληπτικές εκλογές.
Αφού αφήσουμε, λοιπόν, κατά μέρος τις εύλογες κατηγορίες προς τον πρωθυπουργό ότι υπονομεύει την έννοια της συνεννόησης και της συνεργασίας και απαξιοί για τις συνταγματικά προβλεπόμενες διαδικασίες των διερευνητικών εντολών και της σύγκλησης του Συμβουλίου των Πολιτικών Αρχηγών υπό την Πρόεδρο της Δημοκρατίας, πάμε κατευθείαν στην ουσία του θέματος: ο Κυριάκος Μητσοτάκης ήδη εκπέμπει στην κοινωνία το μήνυμα «ή εγώ ή το χάος». Και, ταυτοχρόνως, φροντίζει να θέσει σκληρά διλήμματα στους ψηφοφόρους που μπορεί να αμφιταλαντεύονταν είτε μεταξύ της ΝΔ και της «Ελληνικής Λύσης», είτε μεταξύ της ΝΔ και κάποιου κόμματος της Κεντροαριστεράς -κυρίως του Κινήματος Αλλαγής.
Από πλευράς του πρωθυπουργού, λοιπόν, το δίλημμα έχει τεθεί. Έχει τεθεί και είναι σκληρό, πολωτικό, απόλυτο. Το ερώτημα, λοιπόν, είναι τώρα πώς θα αντιδράσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Προφανώς, για λόγους ιδεολογικούς αλλά και πολιτικούς, ο Αλέξης Τσίπρας δεν μπορεί -και δεν πρέπει- να σηκώσει το γάντι και να εκπέμψει και ο ίδιος το μήνυμα «Τσίπρας ή χάος». Ωστόσο, αν οδηγηθούμε στις εκλογές με τον έναν εκ των μονομάχων να λέει «εγώ ή τίποτα» και τον άλλο να προαναγγέλλει «προοδευτική διακυβέρνηση», είναι σαφές ότι η μπάλα θα είναι στο γήπεδο του πρωθυπουργού και όχι του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Τουλάχιστον, στον μέτρο που οι επόμενες εκλογές θα διεξαχθούν όταν η ΝΔ θα διατηρεί το προβάδισμα στις δημοσκοπήσεις και θα εμφανίζεται ως ο νικητής των επόμενων εκλογών.
Σε διαφορετική περίπτωση, αν δηλαδή η κυβέρνηση αρχίσει να καταρρέει και ο πολιτικός χρόνος συμπυκνωθεί, τότε αυτό το δίλημμα θα φαντάζει κωμικό. Όμως, ώσπου να έρθει η ώρα αυτή, θα πρέπει και ο ΣΥΡΙΖΑ να πει κάτι πιο «δυναμικό» από την προαναγγελία ότι «η επόμενη κυβέρνηση θα είναι προοδευτική». Εξάλλου, καλή η απλή αναλογική, αλλά μιλάμε για ένα κόμμα εξουσίας, που πρέπει να το θυμίζει και στους ψηφοφόρους του…
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΕΛΙΓΓΩΝΗΣ
