Η κυβέρνηση Μητσοτάκη θα πέσει – Το ερώτημα είναι ποιος θα την σπρώξει και ποιος θα τη διαδεχθεί

Του Γ. Λακόπουλου

Πόσο θα αντέξει ακόμη ο COVID19; Τόσο θα αντέξει και η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Μόλις ο κίνδυνος κι ο φόβος του κορωνοϊού τεθεί υπό έλεγχο, ο Πρωθυπουργός θα κληθεί να πλη­ρώσει τα σπασμένα ως έργο των χειρών του. Η διαχείριση της πανδημίας ως επικοινωνιακό εργαλείο για «πολιτική γιγάντωση» του ιδίου και ως άλλοθι για άσκηση πολιτικής των μεγάλων συμφερόντων και προσωπικής επικράτησης γίνεται πλέον θηλιά στο λαιμό του. Όταν θα φύγει ο κορωνοϊός, θα φύγει μαζί του.

Το ερώτημα είναι ποιος θα κλωτσήσει την καρέκλα. Η τελευταία δημόσια εμφάνιση Μητσοτάκη, αυτή με τον «Σωτήρη», αποδεικνύεται μοιραία. Τράβηξε μόνος του το σεντόνι και όλοι είδαν ότι «ο βασιλιάς είναι γυμνός». Και αμέριμνος. Η επιπολαιότητα της φράσης «γνωρίζω ότι υπάρχουν άνθρωποι εξαρτημένοι από το μισθό τους» ήταν η εκκίνηση της αντίστροφης μέτρησης. Θα τον συνοδεύει ως το τέλος.

Άλλωστε από παράδοση στην πολιτική, όταν σε παίρνουν στο ψιλό, η κλεψύδρα αδειάζει. Η ποσοτική συσσώρευση της αποδοκιμασίας επιταχύνεται. Η πλάκα που γίνεται στο Διαδίκτυο σε βάρος του Πρωθυπουργού, δεν έχει προηγούμενο. Και τα νερά μπήκαν στη βάρκα: όπως επισήμανε ο Βαγγ. Αντώναρος, οι υπουργοί σιχτιρίζουν. Σχεδόν κανείς δεν υπερασπίζεται τον ίδιο τον Μητσοτάκη στο δημόσιο χώρο. Μπορεί τα εξαγορασμένα ΜΜΕ να σκίζονται υπέρ του, αλλά οι υπουργοί σιωπούν. Αυτοί ξέρουν.

 

Τα πιθανά ενδεχόμενα

Το ερώτημα πλέον δεν είναι αν θα πέσει η κυβέρνηση, αλλά ποτέ θα συμβεί και πώς θα γίνει. Ποιος θα ρίξει μια κυβέρνηση με ευρεία κοινοβουλευτική στήριξη; Ένα ενδεχόμενο είναι να πέσει μόνος του. Να υποχρεωθεί εκ των πραγμάτων σε κατάθεση της εντολής. Είτε για να αποφύγει τα χειρότερα, είτε γιατί θα υπερεκτιμήσει τις εκλογικές του δυνατότητες καταπίνοντας ο ίδιος τη δημοσκοπική προπαγάνδα που προορίζει για τους άλλους. Το δεύτερο είναι να επαναληφθεί το φαινόμενο του Γ. Παπανδρέου, που έχασε το 2011 την πρωθυπουργία, χωρίς το κόμμα του να χάσει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Οι κρίσιμες «μάζες» υπάρχουν στην Κοινοβουλευτική Ομάδα της ΝΔ: Οι Καραμανλικοί, οι Σαμαρικοί, οι λίγοι της Ντόρας, οι δυσαρεστημένοι.

Πρωτίστως όσοι αισθάνονται ότι σηκώνουν βαρύ φορτίο στηρίζοντας αυτή την κυβέρνηση, που εκτός από τη χώρα καταστρέφει και την παράταξη τους. Δεν θέλουν να τους συμβεί ό,τι και στο ΠΑΣΟΚ. Το τρίτο ενδεχόμενο είναι να βρεθεί μπροστά σε γενικευμένη λαϊκή εξέγερ­ση. Τα υπόγεια ρεύματα της κοινωνίας φουντώνουν διαρκώς. Ήδη ο Αλέξης Παπαχελάς τον προειδοποίησε από την «Καθημερινή»: Το δεύτερο lockdown έχει στείλει πολύ κόσμο «στα κάγκελα» και κανείς δεν ξέρει πώς και πότε όλος αυτός ο κόσμος θα εκδηλωθεί. Τέλος το χειρότερο σενάριο είναι να καταρρεύσει, λόγω των ελληνοτουρκικών. Ως συνδυαστικό αποτέλεσμα των λαθών της διπλωματικής αφασίας που διακρίνει το σύστημα Μητσοτάκη και της αποχαλίνωσης του Ερντογάν που πρόσθεσε ένα ακόμη όπλο: την απειλή προ­σάρτησης του ψευδοκράτους. Οι Ευρωπαίοι ανατριχιάζουν στην ιδέα ότι θα χαθεί κοινο­τικό έδαφος.

 

Πρωθυπουργός σε αντίστροφη μέτρηση

Δεν ξέρουμε ποιο από όλα τα σενάρια θα προκρίνουν οι εξελίξεις, αν και ο εφιάλτης θα ήταν να προκύψει το τελευταίο. Το βέβαιο είναι ότι αυτή η κυβέρνηση δεν στέκεται άλλο. Δεν μπορεί καν να ανασχηματιστεί: μια απόπειρα ευρείας αλλαγής χαρτοφυλακίων μπορεί να είναι το τέλος της. Το σχήμα υπάρχει όσο υπάρχει ο φόβος του κορωνοϊού. Μετά θα υποχρεωθεί να κάνει ταμείο και ο Μητσοτάκης θα θεωρηθεί αποδιοπομπαίος για την παράταξη πρωτίστως. Στη Δεξιά υπάρχει ισχυρή παραταξιακή συνείδηση, που ενισχύεται με τον Σημίτη και την κομπανία του στο πλευρό του Μητσοτάκη.

Άλλωστε ο Πρωθυπουργός έχει ήδη φροντίσει για την αποδυνάμωσή του με την… υπερσυ­γκέντρωση ισχύος. Π.χ. παίρνοντας τη διαχείριση της επιδημίας από τον γιατρό Βασίλη Κικίλια, την εξωτερική πολιτική από τον Νίκο Δένδια, την Άμυνα από τον Ν. Παναγιωτόπουλο δεν δυσκόλεψε απλώς την αντιμετώπιση των προβλημάτων. Επιβάρυνε τη θέση του. Γιατί στην πολιτική, όποιος τα παίρνει όλα, τα χάνει και όλα. Ειδικά όταν προσπαθεί να πάρει και… περισσότερα από τα όλα: υπάρχει καταγγελία πρώην αρχηγού ΓΕΕΘΑ ότι ο ίδιος, ως εν ενεργεία, ενημερώθηκε από τρίτους πως ο πρωθυπουργός, κατά τη διάρκεια της επίσημης επίσκεψης του στο Παρίσι, έκλεισε συμφωνία για την αγορά δύο φρεγατών, χωρίς να το γνωρίζει η φυσική ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων! Όποιος θέλει να καταλάβει, καταλαβαίνει. Έχουμε λοιπόν έναν πρωθυπουργό σε αντίστροφη μέτρηση. Θα κριθεί από πολλές παραμέτρους, αν θα φύγει μόνο ο ίδιος και η ομάδα του, ή ολόκληρη η ΝΔ και ποιος θα πάρει τη θέση του: πάλι κυβέρνηση ΝΔ, νέα κυβέρνηση Τσίπρα ή οικουμε­νική; Δεν ήταν και τόσο αθώα η πρόταση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ για υπουργό Υγείας κοινής αποδοχής.

Η ουσία είναι ότι ο Μητσοτάκης και ο κατά βάση εξωκοινοβουλευτικός ΙΧ μηχανισμός του, δεν μπορεί να σταθεί απέναντι στα προβλήματα που ο ίδιος επιδείνωσε. Αλλά ούτε και απέναντι σε ένα κόμμα με δυο πρώην Πρωθυπουργούς στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του. Ο «καλυτέρα προετοιμασμένος πρωθυπουργός» δεν μπορεί να αποφύγει το κόστος της χειρότερα προετοιμασμένης χώρας που δημιούργησε.

ΕΝΘΕΤΟ

COVID-19: To όριο του παιχνιδιού είναι ο θάνατος

ΘΕΛΩ να ευχαριστήσω από καρδιάς όσους μου μετέφεραν με κάθε τρόπο τη συμπαράσταση τους, όταν ανακοίνωσα πως βρέθηκα θετικός στον COVID-19. Όταν μπορέσω θα απαντήσω σε καθέναν ξεχωριστά. Προς το παρόν, παρότι ο κίνδυνος πέρασε, η κατάπτωση δεν επιτρέπει καταβολή της παραμικρής προσπάθειας. Αισθάνομαι απέραντη ευγνωμοσύνη στην Ολυμπία που με περιθάλπει, παρότι βρέθηκε θετική και η ίδια. Η υποστήριξη από φίλους και γνωστούς αυτές τις ώρες προκαλεί αισθήματα βαθύτερα από συγκίνηση. Λειτουργεί ως ασπίδα προστασίας. Δίνει αίσθηση αντοχής. Όποιος βρίσκεται σ’ αυτή τη θέση το χρειάζεται. Δεν έχει και τίποτε άλλο. Ειδικά όταν η αδυναμία από το σώμα επεκτείνεται στη σκέψη που αδειάζει και στο λόγο που χάνεται. Όλα είναι στο κενό και ο χρόνος λειτουργεί βασανιστικά. Περιέρχεσαι σε κατάσταση αβεβαιότητας ακόμη και αν τα συμπτώματα δεν σε έστειλαν στο νοσοκομείο. Νιώθεις εύθραυστος καθώς δεν ξέρεις πώς τελειώνει. Ούτε καν πότε αρχίζει να τελειώνει. Ξέρεις όμως ότι το επόμενο στάδιο είναι η διασωλήνωση. Ουσιαστικά η μετάβαση στα μαρμαρένια αλώνια. Εκεί δεν πρέπει να φτά­σεις. Βυθίζεσαι στο κενό και περιμένεις. Βρίσκεσαι στο έλεος του ιού. Η μάχη είναι άνιση. Απέναντί του δεν έχεις κανένα όπλο. Δεν υπάρχει κάτι που μπορείς να κάνεις. Η επιστήμη δεν μπορεί να σε λυτρώσει. Απλώς περιμένεις τη φύση να νικήσει. Κάθε στιγμή μπορεί να εξελιχθεί άσχημα. Ακόμη και αν στην αρχή έχεις την εντύπωση ότι το διαχειρίζεσαι. Στην περίπτωσή μου ίσως βοήθησε ότι στις πρώτες μέρες, με τους υψηλότερους πυρετούς, πίστευα ότι είναι κρυολόγημα και, πού θα πάει, θα περάσει. Όταν το τεστ βγήκε θετικό είχα διανύσει ήδη ένα στάδιο. Η αναμονή έγινε αγωνία μήπως κάτι εξελιχθεί προς το χειρότερο. Η στατιστική που ορίζει τη θνησιμότητα στο 4-5% δεν λαμβάνεται υπόψη. Δεν είσαι σε θέση να υπολογίσεις. Άλλωστε είναι σαν την ανεργία: αν είσαι εσύ ο άνεργος, δεν σε ενδιαφέρουν τα ποσοστά. Απλώς τώρα ξέρεις ως πού -δεν- επιτρέπεται να φτάσεις. Αν υπάρχει και υποκείμενο νόσημα, το όριο του παιχνιδιού είναι ο θάνατος.

Γιώργος Λακόπουλος

www.anoixtoparathyro.gr

Δείτε επίσης

Τελευταία Άρθρα

Τα πιο Δημοφιλή