Η Γιορτή της συρρικνωμένης Δημοκρατίας

Η μη βράβευση τελικά του διασώστη προσφύγων και μεταναστών Ιάσωνα Αποστολόπουλο, ύστερα από το «μπρος-πίσω» της Προεδρίας της Δημοκρατίας και της κυβέρνησης, δεν μειώνει την προσφορά και το έργο του. Μειώνει την Ελληνική Δημοκρατία και μάλιστα την ημέρα που τιμάται η αποκατάστασή της! Πράγματι ο φετινός εορτασμός στους κήπους του Προεδρικού Μεγάρου ξεχώρισε: όχι επειδή έγινε υπό τον αστερισμό της πανδημίας και των μεταλλάξεών της. Αλλά επειδή εξέπεμψε την εικόνα μίας καχεκτικής, συρρικνωμένης δημοκρατίας που δεν «χωράει» ανθρώπους που σώζουν ζωές και έχουν, οι άφρονες, και την τάση να κάνουν κριτική στην εξουσία!

Που ακούστηκε τέτοιο… ατόπημα; Που προφανώς, για τις κυβερνητικές προδιαγραφές, καθίσταται απαγορευτικό για την απονομή τιμητικής διάκρισης. Γεγονός που δεν διέλαθε της προσοχής Κέρβερου τινός της γαλάζιας (ως και βαθιά σκούρας μπλε) πολιτικής ηθικής, που έσπευσε να πράξει τα «δέοντα» (κάνοντας και την αυτοπροβολή του) και να μην ολοκληρωθεί το… ατόπημα. Ωστόσο το βάρος αυτής της αντιδημοκρατικής απρέπειας δεν αφορά έναν βουλευτή αλλά την κυβέρνηση και φυσικά την Προεδρία της Δημοκρατίας που, μέσω «κύκλων», επιχείρησε να αποποιηθεί των ευθυνών της, φορτώνοντας τες στο Υπουργείο Εξωτερικών, ωσάν η Πρόεδρος της Δημοκρατίας να αποτελεί έναν διεκπεραιωτικό θεσμό και όχι τον θεματοφύλακα της Δημοκρατίας. Ένα σημείο αναφοράς που ενώνει τους πολίτες. Αντιθέτως, η Προεδρία δεν έδωσε (τουλάχιστον μέχρι την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές) καμία απάντηση/εξήγηση στα εύλογα ερωτήματα που προκύπτουν από τη στιγμή που είχε αποσταλεί η σχετική επίσημη πρόσκληση στον κ. Αποστολόπουλο. Είχε αρχικά συμφωνήσει με τη βράβευσή του; Γνώριζε την μετέπειτα αλλαγή; Τη δέχθηκε; Γιατί; Κ.ο.κ.

Φυσικά ο Έλληνας διασώστης που έχει βραβευθεί διεθνώς για την προσφορά του σε συνεργασία με οργανώσεις όπως οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα, δεν έχασε κάτι. Η βαριά απώλεια αφορά στην Ελληνική Δημοκρατία και μάλιστα στα… γενέθλιά της!