Ανεξαρτήτως αποτελέσματος στην Σύνοδο Κορυφής, η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι διχασμένη, έχοντας δείξει για μία ακόμα φορά ότι δεν μπορεί να διαχειριστεί κρίση και μάλιστα προς το συμφέρον της ίδιας της Ένωσης. Στην ΕΕ, η πανδημία κτύπησε τους πάντες, η ύφεση τους αφορά όλους. Είμαστε μπροστά σ ένα πάνδημο κίνδυνο, σε μια καθολική απειλή, σ ένα νέο κύκλο ύφεσης που αφορά τους πάντες. Γιατί λοιπόν δεν συμφωνούν σε ένα τόσο χαμηλό ποσό, των 750 δις ευρώ (χρηματοδότησης και δανείων);
Και αν οι λεγόμενοι νότιοι πάψουν να αγοράζουν τα προϊόντα των λεγόμενων βορείων, τότε και οι βόρειοι θα έχουν μεγάλο πρόβλημα, τότε και η ΕΕ θα έχει συνολικό πρόβλημα. Δημιουργείται λοιπόν το ερώτημα: Αυτοί που αντιδρούν (Ολλανδία, Αυστρία, Δανία, Σουηδία, Φινλανδία) είναι απλώς εγωιστές και κοντόφθαλμοι; Η βλέπουν κάτι δυσοίωνο στο άμεσο μέλλον και δεν θέλουν να δεσμευτούν για χρέη που δεν θα τους αφορούν; Είναι θέμα χρημάτων ή είναι θέμα πρόβλεψης για το μέλλον της ΕΕ;
Αν ένας εταίρος δεν πιστεύει πλέον στο μέλλον της κοινοπραξίας, γιατί να αναλάβει μελλοντικά χρέη της κοινοπραξίας; Γιατί να επενδύσει στην πρόοδο της κοινοπραξίας; Και είναι αυτό το ερώτημα εξαιρετικά βασανιστικό. Ανεξαρτήτως πάντως κινήτρων και αποτελέσματος, η ΕΕ έδειξε σε όλον τον πλανήτη ότι είναι μια προβληματική και διχασμένη Ένωση.
