Οι απαράδεκτες εικόνες έξω από τον πολιούχο της Θεσσαλονίκης τον Άγιο Δημήτριο, αφενός με τον συνωστισμό των πιστών, αφετέρου με τους κληρικούς να αδιαφορούν για την υποχρεωτική χρήση μάσκας, φέρνει στο προσκήνιο μία συζήτηση που πολλοί είτε την ξεχνούν, είτε την «προσπερνούν»: την ανάγκη να συμβάλει και η Εκκλησία στην διαχείριση –και εν τέλει υπέρβαση- της υγειονομικής κρίσης.
Εξάλλου, οι εικόνες έξω από τον Άγιο Δημήτριο στην Θεσσαλονίκη δεν είναι αποσπασματικό, ούτε μεμονωμένο φαινόμενο. Αντιθέτως, όποιος παρακολουθούσε δημόσια τηλεόραση την περασμένη Κυριακή θα είδε πιστούς να μεταλαμβάνουν των Αχράντων Μυστηρίων σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Και, φυσικά, όλοι ακούσαμε την περασμένη εβδομάδα στην Κοζάνη τον οικείο μητροπολίτη να καλεί τους πιστούς να πάνε να κοινωνήσουν στην Εκκλησία, καίτοι η περιφέρειά του τελεί υπό καθεστώς γενικού lockdown, που έχει γονατίσει την τοπική οικονομία.
Η Εκκλησία έχει τους δικούς της λόγους να φοβάται την συζήτηση αυτή, παρότι θα ήταν προς όφελός της να δείξει ότι βάζει νερό στο κρασί της για να μην τεθεί εν κινδύνω η δημόσια υγεία. Εξάλλου, υπάρχουν κι άλλες Ορθόδοξες Εκκλησίες, όπως στις ΗΠΑ ή στη Ρουμανία που έχουν αποφασίσει να μην τελείται με κοινή λαβίδα η Θεία Κοινωνία –και σίγουρα οι εκεί ιεράρχες δεν είναι λιγότερο πιστοί από τους ντόπιους.
Όπως και να έχει, την ευθύνη που έχει η ίδια η Εκκλησία να συμβάλει στην υπέρβαση της κρίσης «ξεχνούν» και οι αρμόδιοι: η κυβέρνηση έχει αφήσει την Εκκλησία και την Ιερά Σύνοδο εκτός κάδρου, παρότι το ρεπορτάζ επιμένει πως στο εσωτερικό της έχουν ακουστεί ενστάσεις για την Θεία Κοινωνία. Το ίδιο ισχύει και για τους διάφορους –διαπρεπείς, κατά τα άλλα- καθηγητές και γιατρούς στους οποίους προστρέχουμε όλοι όσοι θέλουμε να βοηθήσουμε στην πληροφόρηση της κοινής γνώμης: με ελάχιστες εξαιρέσεις, ενώ η γλώσσα όλων πάει ροδάνι για τους 16άρηδες στις πλατείες, για τους συνταξιούχους έξω από τα ΑΤΜ, για τον συνωστισμό στα λεωφορεία και τα τρόλεϊ, όταν η συζήτηση έρχεται στην Εκκλησία τότε ξαφνικά ανακαλύπτουν την ανάγκη σεβασμού της θρησκευτικής πίστης. Ωστόσο, τα πράγματα είναι πλέον πολύ σοβαρά και ουδείς μπορεί να είναι στο απυρόβλητο ή εκτός κάδρου. Ακόμη κι αν μιλάμε για την Εκκλησία της Ελλάδος.
