Το δικομματικό κατεστημένο ζητάει σήμερα τα ρέστα από τον Αλέξη Τσίπρα, που πριν καλά καθίσει στην πρωθυπουργική καρέκλα τον έφαγαν οι αποστάτες, δηλαδή η Ζωή Κωνσταντοπούλου με τους λαφαζάνιδες. Ουσιαστικά, ο ΣΥΡΙΖΑ μετά το νικηφόρο εκλογικό αποτέλεσμα της 25ης Ιανουαρίου 2015 και την άνοδό του στην κυβερνητική εξουσίας, δεν πρόλαβε να ασκήσει κυβερνητικό έργο. Όλη η φαιά ουσία του πρωθυπουργού και της κυβέρνησής του, καταναλώθηκε σε ατέρμονες συζητήσεις με την τρόικα και τους ξένους πιστωτές για τη σύναψη της νέας δανειακής συμφωνίας, ώστε η χώρα μας να καταφέρει να αποπληρώσει τα ληξιπρόθεσμα χρέη, που άφησε πεσκέσι στον ΣΥΡΙΖΑ η απελθούσα κυβέρνηση των σαμαροβενιζέλων.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι μνημονιακές κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, με την τυχοδιωκτική τους στρατηγική και τις αψυχολόγητες επιλογές τους, έσπειραν τον όλεθρο στην εθνική μας οικονομία και έβαλαν τη χώρα σε εθνικές περιπέτειες. Αντί ο ΣΥΡΙΖΑ να ασχοληθεί με την πάταξη της διαφθοράς και της διαπλοκής του δικομματικού κατεστημένου εξουσίας, αφιέρωσε την επτάμηνη παραμονή του στην κυβερνητική εξουσία, με τον αν η δραχμή θα μας σώσει και αν η νέα δανειακή σύμβαση των 86 δις € λέγεται μνημόνιο ή μορατόριουμ. Τα συγκλονιστικά γεγονότα που διαδραματίζονται στην εγχώρια πολιτική σκηνή, προμηνύουν κοσμογονικές πολιτικοοικονομικές εξελίξεις, ωθώντας την πατρίδα μας σε επικίνδυνους ατραπούς. Οι υφιστάμενοι πολιτικοί θεσμοί δυσλειτουργούν, συντελώντας στην επιδείνωση του δημοσιονομικού προβλήματος της χώρας. Οι σάπιες ρίζες των πολιτικών θεσμών καθιστούν αναποτελεσματική την διακυβέρνηση της χώρας. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης με την ανεπάρκεια και την ανικανότητά τους, συμβάλλουν άμεσα στην διαιώνιση της δημοσιονομικής-οικονομικής κρίσης. Σε συνθήκες απαξίωσης του υφιστάμενου κομματικού-πολιτικού συστήματος, το κολοσσιαίο δημόσιο χρέος συνθλίβει την ελληνική κοινωνία και η χώρα πορεύεται στο άγνωστο, με συντροφιά τους πάτρωνες των προστάτιδων δυνάμεων.
Το γεγονός όμως που είναι εξαιρετικά ανησυχητικό και άκρως επικίνδυνο για τις τύχες της χώρας, είναι ότι το κομματικό-πολιτικό σύστημα εξουσίας είναι εντελώς ανίκανο, να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να προασπίσει τα εθνικά μας συμφέροντα. Όσοι έχουν στοιχειώδεις γνώσεις Δημοσίων Οικονομικών, διαπίστωναν ότι από την άνοιξη του 2013 οι κύριοι δημοσιονομικοί δείκτες πήγαιναν από το κακό στο χειρότερο και στο άμεσο μέλλον θα μπορούσε να εκδηλωθεί σοβαρό πιστωτικό γεγονός. Η Ελλάδα ανά πάσα στιγμή θα μπορούσε να οδηγηθεί σε άτακτη χρεοκοπία. Τα κάλπικα στοιχεία των σαμαροβενιζέλων περί της ύπαρξης πρωτογενών πλεονασμάτων, ναρκοθετούσαν τα spreads των ελληνικών κρατικών ομολόγων και ήταν βέβαιο 100% ότι κάποια στιγμή, οι διεθνείς χρηματαγορές θα αντιδρούσαν αρνητικά στον εμπαιγμό της δικομματικής κυβέρνησης. Όταν την περίοδο Ιανουαρίου-Δεκεμβρίου 2014, το ελληνικό δημόσιο υπό τη μορφή των πιστωτικών εσόδων, δανείστηκε από τις διεθνείς αγορές και την τρόικα, το εξωφρενικό ποσό των 156 δις ευρώ (€), είναι δυνατόν οι ξένοι πιστωτές να μην αντιλαμβάνονταν ότι οι Σαμαράς, Βενιζέλος, Στουρνάρας, Χαρδούβελης και σία, τους κοροϊδεύουν με τον κουφιοκέφαλο ισχυρισμό των πρωτογενών πλεονασμάτων; Είναι δυνατόν ο κρατικός προϋπολογισμός να είναι πλεονασματικός, όταν το δημόσιο χρέος αυξάνει και ουδείς γνωρίζει την αξία των swaps, που έχουν συνάψει με γύπες ξένους πιστωτές, οι παρακεντέδες του υπουργείου Οικονομικών;
Η υστερόβουλη στρατηγική των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, με νοθευμένα δημοσιονομικά-εθνικολογιστικά στοιχεία, να επιχειρηματολογούν από τις αρχές του 2013, ότι, τα Δημόσια Οικονομικά βελτιώνονται, τα χειρότερα έφυγαν και τα καλύτερα έρχονται, η χώρα σύντομα φεύγει από τα μνημόνια και θα δανείζεται από τις διεθνείς αγορές όσα κεφάλαια θα απαιτούν οι χρηματοδοτικές της ανάγκες, η εθνική οικονομία προδιαγράφει ήδη αναπτυξιακή τροχιά, κ.λπ., είχαν ως οικτρό αποτέλεσμα αυτές οι ψευδολογίες να γίνουν μπούμερανγκ στην κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα. Δυστυχώς, σε συνθήκες εντεινόμενης πολιτικοοικονομικής αβεβαιότητας, η χώρα οδηγείται σε εθνικές εκλογές.
