Η αβάσταχτη ψηφιακή ελαφρότητα της κυβέρνησης…

Μεγαλοπρεπέστατο άδειασμα στον υπουργό Υγείας κ. Κικίλια αλλά και στον υπουργό Ανάπτυξης κ. Γεωργιάδη ήταν η χθεσινή εξαγγελία από το Μέγαρο Μαξίμου για τη ψηφιακή κάρτα των 150 ευρώ με αποδέκτη τους νέους που έχουν ή πρόκειται να εμβολιαστούν. Κι αν η απουσία του υπουργού Ανάπτυξης μπορεί να εξηγεί από το γεγονός ότι πρόκειται να ανακοινωθούν και άλλα μέτρα, εκείνη που υπουργού Υγείας δύσκολα δικαιολογείται. Ή μάλλον, ναι: παραπέμπει στις ενδοκυβερνητικές (αν)ισορροπίες. Με λίγα λόγια, σε «παγωμένες» σχέσεις Μαξίμου και υπουργού –«εξαφανισμένου» πέρσι στην πρώτη φάση της πανδημίας, επανακάμψαντα μετά στη δεύτερη, και πλέον, ξανά, «στην απέξω» σήμερα, στην «τελική ευθεία» για τους εμβολιασμούς. Γιατί η ανακοίνωση της ψηφιακής κάρτας ως το… τυράκι στην ανάγκη να εμβολιαστούν οι νέοι από 18 ως 25 ετών –το «παράθυρο ελευθερίας», που περιέγραψε ο Πρωθυπουργός- έπρεπε να γίνει χωρίς την παρουσία του… καθ’ ύλην αρμόδιου υπουργού; Η απάντηση ίσως να μην έχει σημασία από τη στιγμή που ο δρόμος για την επίτευξη της πολυπόθητης ανοσίας είναι μακρύς εξαιτίας της ανύπαρκτης εμβολιαστικής πολιτικής της κυβέρνησης σε συνδυασμό με την πολυγλωσσία της. Η χθεσινή ανακοίνωση περί της προπληρωμένης ψηφιακής κάρτας 150 ευρώ για τους νέους, δεν παραπέμπει σε σοβαρή εμβολιαστική στρατηγική αλλά μάλλον σε άρπα-κόλλα, προεκλογικής έμπνευσης, ιδέα για προσέγγιση μίας κοινωνικής ομάδας, των νέων, που η κυβέρνηση Μητσοτάκη είχε στοχοποιήσει από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε τη διακυβέρνηση. Προφανώς οι έρευνες της κοινής γνώμης δείχνουν χαμηλά ποσοστά κυβερνητικής αποδοχής στους νέους (απολύτως λογικό) και τώρα ο κ. Μητσοτάκης, που τις ζυγίζει πολύ (σύμφωνα με πληροφορίες) τις πρόωρες εκλογές, αρχίζει τα… πυροτεχνήματα.

Η δυστυχία είναι ότι τούτες τις κρίσιμες ώρες της μετάλλαξης «Δέλτα», η κοινωνία είναι απροστάτευτη μπροστά στην αβάσταχτη, έστω και ψηφιακή, ελαφρότητα μίας κυβέρνησης που καθημερινά αποδεικνύεται κατώτερη των περιστάσεων.