Ούτε ο πρωθυπουργός, και πολύ περισσότερο η χώρα, δεν μπορεί να είναι δέσμιοι, διαφόρων αντιπαραθέσεων των υπουργών. Και αυτό ανεξαρτήτως το ποιος έχει λιγότερο ή περισσότερο δίκαιο. Ο πρωθυπουργός έκανε πολύ υπομονή , προκειμένου να διαφυλάξει την ενότητα της κυβέρνησης για τον επόμενο χρόνο.
Αυτό είναι η υποχρέωση του, ανεξαρτήτως τι λέει αντιπολίτευση. Πόσο μάλλον, την ώρα που είμαστε μπροστά στον πρώτο μεταμνημονιακό προϋπολογισμό, ο οποίος έχει έντονα κοινωνικά χαρακτηριστικά. Ο Αλέξης Τσίπρας, ζήτησε με όλους τους τρόπους από τον Π. Καμμένο να βάλλει τέλος στις όποιες ενστάσεις του.
Και πάνω εκεί, προέκυψαν ενστάσεις –ηθικής τάξεως περισσότερο- από τον Ν. Κοτζιά. Ο κίνδυνος να συνεχιστεί μια αντιπαράθεση με προσωπικά πλέον χαρακτηριστικά, ήταν ορατός και γι’ αυτό ο Αλ. Τσίπρας αποφάσισε να κάνει αποδεκτή την παραίτηση Κοτζιά. Μετά τα όσα συνέβησαν στο Υπουργικό Συμβούλιο, ο Ν.Κοτζιάς θα περίμενε ίσως μια ακόμα επικοινωνία με τον πρωθυπουργό η οποία δεν προέκυψε.
Κι αυτό γιατί όπως είπαμε ότι ο Τσίπρας δεν ήταν πλέον διατεθειμένος να συνεχιστούν οι εσωτερικές αντιπαραθέσεις. Εξ ου και η δήλωση Τζανακόπουλου ότι ότι όποιος δυσφορεί μπορεί να κατέβει από το τρένο της κυβέρνησης.
