Το θέμα των κομματικών «θαλασσοδανείων» από τις τράπεζες ήρθε και πάλι στην επικαιρότητα, μετά την ποινική δίωξη που ξεκίνησε η δικαιοσύνη και κάλεσε περισσότερα από 115 πρόσωπα: τραπεζικά στελέχη και τους υπεύθυνους οικονομικών του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, για τα δάνεια της περιόδου 2000-2011.
Τα δυο κόμματα αντί να ενημερώσουν κάθε λεπτομέρεια το τι θα κάνουν με τα χρέη και να ζητήσουν από την κυβέρνηση να προχωρήσουν όλοι μαζί στην εξυγίανση του πολιτικού συστήματος, κατηγορούν την κυβέρνηση ότι χρησιμοποιεί το θέμα των δανείων για να τους πλήξει προεκλογικά.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τα 500 περίπου εκατ. ευρώ που πήραν από τράπεζες με δανεισμό και εγγύηση από κρατικές χρηματοδοτήσεις ήξεραν πως υπήρχαν μεγάλες πιθανότητες να μη τα εισπράξουν ποτέ. Η υπόθεση με τα θαλασσοδάνεια των κομμάτων, δεν μπορεί να κλείσει μέσα σε μια νύχτα και με μια τροπολογία, τα μεσάνυχτα που αθωώνει και θα δίνει ασυλία σε αυτούς που τα έδωσαν και αυτοί που τα πήραν με αέρα. Το παιχνίδι αυτό από τις τράπεζες που έχουν ανακεφαλαιοποιηθεί τρεις φορές με αίμα του ελληνικού λαού πρέπει να τελειώσει (επί μνημονίων και μια το 2008 από την κυβέρνηση Κ. Καραμανλή 28δις ευρώ). Είτε τα θαλασσοδάνεια αφορούν τα χρεοκοπημένα κόμματα.
Η υπόθεση έρχεται μετά από τα αποτελέσματα της εξεταστικής επιτροπής της Βουλής για να «πέσει φως στο διεφθαρμένο σύστημα διαπλοκής κομμάτων – τραπεζών – ΜΜΕ» και μαζί με το πόρισμα του Γ. Καλούδη, με την παραγγελία διώξεων.
Οι σωτήρες της χώρας ξεχνούν σήμερα ότι το 2014 ψήφισαν τροπολογία (άρθρου 78), με την οποία απαλλάσσονται από κάθε ευθύνη για το αδίκημα της απιστίας οι πρόεδροι, τα μέλη ΔΣ και τα στελέχη των τραπεζών για σύναψη δανείων πάσης φύσεως. Πρόκειται για τα θαλασσοδάνεια της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Οι εγγυήσεις που είχαν βάλει για να πάρουν αυτά τα δάνεια τις μελλοντικές κρατικές χρηματοδοτήσεις τους. Δάνεια που ίσως να μη μπορέσουν να τα αποπληρώσουν ποτέ γιατί η πολιτική είναι ένα «άθλημα» ρευστότητας και δεν μπορεί να ξέρει, κανείς, το τι ποσοστά θα πάρει και σε πια θέση μπορεί να βρίσκεται ένα κόμμα στις επόμενες εκλογές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, το ΠΑΣΟΚ. Πήρε δάνειο το 2010 με εγγύηση τις επιχορηγήσεις του 2015, με βάση τα ποσοστά του 40% που έπαιρνε, ενώ τα πραγματικά του ποσοστά, άρα και η αντίστοιχη επιχορήγησή του, ήταν κάτω από το 10%! Η τροπολογία αυτή, είναι προφανές ότι εμπεριέχει δόλο. Η απαλλαγή των τραπεζικών στελεχών από τις πιθανές τους ευθύνες που δεν δικαιολογείται.
Ο κάθε πολίτης σήμερα αναρωτιέται, μπορούν τα δυο πρώην εξουσιαστικά κόμματα να κουνάτε το δάχτυλο, και να δηλώνουν ότι μπορούν να σώσουν και να νοικοκυρέψουν τη χώρα τη στιγμή που τα κόμματά τους, με τις πολιτικές που λειτουργούσαν, οδήγησαν τη χώρα στην χρεοκοπία και τον ελληνικό λαό στην ανεργία, στη συρρίκνωση του κράτους πρόνοιας τη μετανάστευση των νέων, και στην φτωχοποίηση τον λαό, και τα εκατομμύρια ευρώ, που χρωστάνε τα κόμματα, να προσπαθούν να τα κρύψουν και φυσικά να μη τα πληρώσουν τα 500 εκατομμύρια ευρώ.
Τα κόμματα πρέπει να σέβονται την ισότητα των δημοκρατικών διαδικασιών, της ανεξαρτησίας, της δικαιοσύνης και των πολιτών καθώς είναι καίριας σημασίας για τη λειτουργία της δημοκρατίας και να εμπιστεύονται οι πολίτες το πολιτικό σύστημα.
