Πολύς λόγος τον τελευταίο καιρό σχετικά με το πόσο έτοιμος ή ανέτοιμος ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ, για να αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας το 2015. Τα φιλικά προς τη ΝΔ, ΜΜΕ, με τη γνωστή τους τεχνική της κοπτοραπτικής, πήραν σχετικές δηλώσεις στελεχών, βουλευτών, πρώην υπουργών του ΣΥΡΙΖΑ, και τις… έκαναν σημαία, προκειμένου να αποδείξουν πόσο δήθεν κακή ήταν η διακύβερνηση του Αλέξη Τσίπρα, πόσο καταστροφική ήταν για τη χώρα, κοκ. Παραγνωρίζοντας φυσικά, ότι η αυτή ακριβώς η διακυβέρνηση, όχι μόνο έβαλε τέλος στο κεφάλαιο της επιτροπείας του τόπου, αλλά – πράγμα πρωτοφανές για τα σύγχρονα δεδομένα της χώρας – άφησε τα ταμεία γεμάτα με 37 δις. Παράλληλα έδωσε λύση και σε ένα από τα μακροβιότερα προβλήματα της ελληνικής διπλωματίας – το Μακεδονικό- και μάλιστα με τον βέλτιστο τρόπο, που αναβάθμισε την εξωτερική πολιτική και τη θέση της χώρας, δημιουργώντας νέα δεδομένα. Απέναντι σε αυτά τα δεδομένα, η σημερινή κυβέρνηση ΝΔ επιδεικνύει, όντως, ετοιμότητα. Αλλά μια ετοιμότητα με συγκεκριμένο κοινωνικό πρόσημο: σε βάρος της κοινωνικής πλειοψηφίας. Μια ετοιμότητα που βρίσκεται ακριβώς στον αντίποδα του είδους της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Μια ετοιμότητα αποσάθρωσης των εργασιακών και κοινωνικών δικτύων, που με κόπο, οικοδόμησε η κυβέρνηση Τσίπρα, στο πλαίσιο εφαρμογής του νεοφιλελεύθερου δόγματος της νεοδεξιάς.
Χαρακτηριστικό των πραγματικών προθέσεων της κυβέρνησης Μητσοτάκη είναι ο επικείμενος προϋπολογισμός. Τα τρωτά σημεία του προϋπολογισμού που κουμπώνουν με το νέο αφήγημα της ΝΔ, επεσήμανε ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, σε συνέντευξή του σε κυριακάτικο Έθνος, σημειώνοντας ότι η Νέα Δημοκρατία δεν θέλησε να διαπραγματευτεί για χαμηλότερα πλεονάσματα έως το 2021, κάτι που, σύμφωνα με τον ίδιο, θα σημάνει “σίγουρα λιγότερα θετικά μέτρα και άρα χαμηλότερη ανάπτυξη”. Ο Τσακαλώτος μάλιστα έβαλε και τα πράγματα στη θέση τους σχετικά και με την πρώτη περίοδο διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Ο τέως υπουργός τόνισε ότι “η Αριστερά το 2015 ανέλαβε την κυβέρνηση όχι γιατί κατείχε την απόλυτη αλήθεια, αλλά γιατί ήταν ιστορικά αναγκαίο”. Μια ιστορική αναγκαιότητα που την εξήγησε με πέντε λόγους : πρώτον, να αναχαιτιστεί η ανθρωπιστική κρίση, δεύτερον, να βγούμε από τα μνημόνια, τρίτον, να βρεθεί λύση για το χρέος, τέταρτον, να γίνουν δημοκρατικές τομές, πέμπτον, να αλλάξει πορεία η χώρα”. “Και η Αριστερά τα κατάφερε”, είπε χαρακτηριστικά ο ίδιος. Μια σαφής τοποθέτηση, στη βάση των πραγματικών δεδομένων – όσο κι αν αυτό στενοχωρεί ορισμένους.
