«Η αλήθεια είναι επαναστατική» έχει πει ο Γκράμσι κι αυτήν υπερασπιζόμαστε στην υπόθεση ΕΛΣΤΑΤ-Γεωργίου. Οσο δε και αν προσπαθούν ορισμένοι, να την αφυδατώσουν ή να τη διαστρέψουν, αυτή θα επικρατήσει στο τέλος.
Όπως συμβαίνει με όσα αποκαλύπτονται για την άμεση εμπλοκή της ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας. Αλλά και τα όσα περιέχονται στην απόφαση του Ποινικού Τμήματος του Αρείου Πάγου, είναι εξίσου διαφωτιστικά, όσο κι αν κάποιοι προσπαθούν να την εμφανίσουν ως δικονομική «άσκηση επί χάρτου». Προκύπτει, μάλιστα, από το σκεπτικό της απόφασης, πως οι παρεμβάσεις στη δημοσιονομική διαχείριση του 2009, δεν περιορίστηκαν στη διόγκωση ή πρόσθεση ελλειμμάτων, αλλά και στην υποεκτίμηση ή απόκρυψη πλεονασμάτων. Υπολογίζεται, μάλιστα, η απόκρυψη αυτή, κατ’ εκτίμηση, σε δύο δις ευρώ, από 500 φορείς του δημοσίου, επιβαρύνοντας ισόποσα, το έλλειμμα του 2009. Προκύπτει δε αυτή η εκτίμηση, από τα στοιχεία του σχετικού πίνακα, που «βγάζουν μάτια».
Σύμφωνα, μ’ αυτά, στις 9/11/2010, όταν ολοκληρωνόταν, δηλαδή, ο υπολογισμός για το έλλειμμα του 2009, το σχετικό πλεόνασμα έφτανε, μόλις, στα 125 εκατ. ευρώ. Στις 13/4/2011, όταν πια έχουμε μπει στη δημοσιονομική διαχείριση του 2010, το πλεόνασμα φτάνει στα 650 εκατ., ενώ στις 12/10/2011, κάνει άλμα στα 2.020 εκατ. ευρώ (πάνω από 2 δις, δηλαδή), για να σταθεροποιηθεί σ’ αυτά τα μεγέθη, τις επόμενες χρονιές. Δηλαδή, τη στιγμή που τη χώρα κατέκλυζε ο μνημονιακός Αρμαγεδώνας, μειωνόταν το ΑΕΠ, έκλειναν επιχειρήσεις, αλλά και συρρικνώνονταν οι δημόσιες δαπάνες, υπήρχαν φορείς του Δημοσίου, που 20πλασίασαν τα πλεονάσματα τους!
Πρόκειται, προφανώς, για το «όγδοο θαύμα» στην ιστορία της ανθρωπότητας, που αξίζει το διεθνές βραβείο ISO. Μόνο που δεν ξέρουμε ποιος, ακριβώς, το δικαιούται…
Και κάτι τελευταίο, σε σχέση με την «εκτόξευση» του χρέους-και των αντίστοιχων δαπανών-την επίμαχη χρονιά.
Υπενθυμίζουμε τα στοιχεία που είχε παρουσιάσει ο Δημήτρης Τσοβόλας, από την «Κυριακάτικη KONTRANEWS», παραθέτοντας τους σχετικούς επίσημους πίνακες, από την εκτέλεση των αντίστοιχων προϋπολογισμών. Σύμφωνα μ’ αυτά, το χρέος, στο τέλος του 1989 ήταν 61,5% του ΑΕΠ, ανερχόμενο, σε απόλυτους αριθμούς, σε 6.699 δις δραχμές. Το 1993, μετά την τριετία της κυβέρνησης Μητσοτάκη, έφτασε στο 110,9% εκτοξευόμενο στα 23.431 δις δρχ, ενώ το 1997, μετά τα 4 χρόνια διακυβέρνησης Σημίτη, έφτασε στα 39.339 δρχ. και το 120,2% του ΑΕΠ. Είπατε τίποτα;
