Αυτές τις Άγιες ημέρες που αναγκαστικά οι περισσότεροι μείναμε στο σπίτι περισσότερο ίσως απ’ όσο θα θέλαμε, ήρθαμε σε επαφή και με τις ανατριχιαστικές εικόνες από την Ινδία: εκεί, δηλαδή, που η πανδημία έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο, που τα νοσοκομεία έχουν ξεμείνει από οξυγόνο, που το οξυγόνο πωλείται στην μαύρη αγορά και που μία ολόκληρη χώρα -όχι όποια κι όποια: η χώρα με τον δεύτερο μεγαλύτερο πληθυσμό στον πλανήτη…- έχει μετατραπεί σε ένα απέραντο κρεματόριο.
Όλα αυτά, βεβαίως, την ώρα που στη χώρα μας και στην Ευρώπη «κυνηγάμε» τις «ινδικές μεταλλάξεις» και που παραμένει η αμφιβολία για το κατά πόσον τα εμβόλια θα μας καλύψουν από όλες τις μεταλλάξεις αυτού του φονικού ιού.
Και όχι, η Ινδία δεν είναι τόσο μακριά όσο μπορεί κάποιοι να νομίζουν. Το γεγονός, άλλωστε, πως τα πράγματα ξέφυγαν από τον έλεγχο σε αυτή τη χώρα δεν ήταν η μοναδική φορά που ο κορωνοϊός μας έδειξε τα «ταξικά» του χαρακτηριστικά και την «προτίμησή» του στις ανισότητες.
Στη Νέα Υόρκη, για παράδειγμα, η πανδημία ήδη από πέρυσι «θέρισε» τις γειτονιές των αφροαμερικανών, αλλά και τις υποβαθμισμένες περιοχές. Στην Βρετανία, τον βαρύτερο φόρο αίματος από Covid πλήρωσαν οι «εργατουπόλεις». Στην Αθήνα, οι περιοχές που είχαν γίνει «κατακόκκινες» και στις οποίες επιβλήθηκε ειδικό σκληρότερο lockdown ήταν η Μάνδρα, το Μενίδι, ο Ασπρόπυργος και η Ελευσίνα -δηλαδή, οι «εργατικές» και βιομηχανικές περιοχές γύρω από το κλεινόν άστυ.
Η πανδημία, λοιπόν, «τρέφεται» από τις ανισότητες: τόσο τις ανισότητες εντός της κάθε κοινωνίας, όσο όμως και από τις ανισότητες μεταξύ των χωρών. Αυτό σημαίνει ότι όσο μακριά κι αν «πέφτει» για κάποιους η συγκεκριμένη χώρα, μπορεί να αποδειχθεί εφιαλτικά κοντά. Κανείς δεν είναι ασφαλής αν δεν εμβολιαστούν οι πάντες. Καμία χώρα δεν μπορεί να στεγανοποιήσει τα σύνορά της και να είναι βέβαιη για το μέλλον της, αν το αγαθό των εμβολίων δεν προωθηθεί παγκοσμίως προς όλες τις χώρες που αδυνατούν να το προμηθεύσουν μαζικά και αποτελεσματικά στους πολίτες τους. Και αυτό φέρνει ξανά στην επιφάνεια την ανάγκη να ανοίξει εκ νέου η συζήτηση για την απελευθέρωση της πατέντας των εμβολίων. Σε διαφορετική περίπτωση, όποιος νομίζει ότι είναι ασφαλής επειδή εμβολιάστηκε ο ίδιος και οι γύρω του, απλώς βάζει το κεφάλι του στην άμμο περιμένοντας εις μάτην να περάσει ο κίνδυνος.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΕΛΙΓΓΩΝΗΣ
