Γραφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΕΛΙΓΓΩΝΗΣ
Τα τελευταία χρόνια δεν ήταν άσχημα για την πόλη σου: αυτό που παλιότερα έλεγες «υδροκέφαλο κράτος των Αθηνών» είχε αποδειχθεί πως δεν υπάρχει:
-Είχες μία κυβέρνηση που είχε προσπαθήσει να λύσει χρόνια προβλήματα της Θεσσαλονίκης.
-Είχες μία κυβέρνηση που, εκτός από το χαρτοφυλάκιο «Μακεδονίας-Θράκης» στο υπουργείο Εσωτερικών, είχε συγκροτήσει και γραφείο πρωθυπουργού στην πόλη σου.
Μάλιστα, αυτός ο πρωθυπουργός ερχόταν πολύ τακτικά στην Θεσσαλονίκη –δεν περνούσε μήνας που να μην έβρισκε, έστω και για μερικές ώρες τον Αλέξη Τσίπρα στην πρωτεύουσα της Μακεδονίας.
Και, αν μη τι άλλο, ο τότε πρωθυπουργός είχε δείξει ότι έχει την Θεσσαλονίκη στην καρδιά του: χώροι παλιών στρατοπέδων είχαν αποδοθεί στους πολίτες και την τοπική κοινωνία, η κυβέρνηση προσπαθούσε διαρκώς να διευκολύνει τον δήμαρχό σου –που δεν ήταν ΣΥΡΙΖΑ– και να του λύνει τα χέρια. Όσο για τον τότε πρωθυπουργό, ακόμη και υψηλού επιπέδου διπλωματικές συναντήσεις –όπως την περίφημη τετραμερή για τα Βαλκάνια– είχε διοργανώσει στην πόλη σου, δείχνοντας ότι τής δίνει ιδιαίτερη σημασία.
Πάνω, όμως, απ’ όλα, επί ΣΥΡΙΖΑ επανεκκίνησε το ΜΕΤΡΟ: Δεν μπορείς να έχεις παράπονο, φίλε μου Θεσσαλονικιέ. Το έργο, που είχε «παγώσει» και αναφερόταν στο δημόσιο διάλογο μόνο ανεκδοτολογικά, με τη φράση «ΜΕΤΡΟ Θεσσαλονίκης» να έχει το ίδιο σημαινόμενο με την φράση «γιοφύρι της Άρτας» (άσε που αυτό, τουλάχιστον, λειτουργούσε τα πρωινά…), είχε ξεκολλήσει. Ο τότε υπουργός Χρήστος Σπίρτζης, είχε βρει μία λύση που τους βόλευε όλους: αντί να χαθούν μερικά χρόνια για να απομακρυνθούν τα αρχαία από το σταθμό Βενιζέλου και να θησαυρίσει η ανάδοχος εταιρεία από τις καθυστερήσεις, θα εφαρμόζονταν οι καλύτερες διεθνείς πρακτικές και ο σταθμός θα τελείωνε με τα αρχαία εντός του. Όπως έχει γίνει, δηλαδή, στο ΜΕΤΡΟ της Ρώμης και αλλού. Ήδη, οι άθλιες λαμαρίνες είχαν απομακρυνθεί από την Εγνατία και η όψη της πόλης είχε κάπως βελτιωθεί.Εντωμεταξύ, ο σχεδιασμός προέβλεπε ότι δε θα χρειαζόταν να περιμένεις άλλο για έναν μόνο σταθμό. Αντιθέτως, το σχέδιο προέβλεπε ότι από τον Οκτώβριο –ούτε σε έναν μήνα από τώρα που διαβάζεις αυτό το κείμενο, φίλε μου Θεσσαλονικιέ– θα ξεκινούσαν τα δοκιμαστικά δρομολόγια, ώστε να γίνονταν τα εγκαίνια του ΜΕΤΡΟ Θεσσαλονίκης αμέσως μετά τα Χριστούγεννα. Το 2020 θα είχες ΜΕΤΡΟ, δηλαδή –έστω με έναν σταθμό λιγότερο για 1,5 χρόνο ώσπου να τελειώσει η κατασκευή του σταθμού Βενιζέλου. Σε μερικούς μήνες θα σταματούσε αυτή η αδιανόητη ταλαιπωρία με την κίνηση στους δρόμους, με τα χαμένα εκατομμύρια εργατοώρες, με τα επίσης εκατομμύρια ξοδεμένα στα ταξί.
Θεωρητικά, λοιπόν, φίλε μου Θεσσαλονικιέ, εσύ ειδικά δεν είχες κανέναν λόγο να είσαι δυσαρεστημένος από τον ΣΥΡΙΖΑ. Η καθημερινότητά σου είχε βελτιωθεί και σε μερικούς μήνες θα λυνόταν και το βασικό υπαρξιακό κυκλοφοριακό θέμα που στοιχειώνει κι εσένα, όπως στοίχειωνε και τους γονείς σου, αλλά και τα παιδιά σου.
Και μετά ήρθαν οι «Πρέσπες». Χωρίς να έχεις πολυδιαβάσει τη Συμφωνία, θεώρησες ότι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ «τα έδωσε όλα». Άλλωστε, αυτά δεν τα έλεγαν μόνο οι ακραίοι, ούτε μόνο οι νεοναζί. Όταν γέμισες, με 1 εκατομμύριο συντοπίτες σου, την προβλήτα της Θεσσαλονίκης, άκουγες ακόμη και στελέχη της ΝΔ να αποκαλούν «προδοτική» τη Συμφωνία και να μιλούν για «εθνική μειοδοσία». «Ε», είπες, «για να το λέει και ο Κυριάκος, που είναι μετριοπαθής, κάτι θα ξέρει».
Στις εκλογές, λοιπόν, «μαύρισες» τον ΣΥΡΙΖΑ. Και ήρθε μία κυβέρνηση που ακυρώνει τον σχεδιασμό Σπίρτζη, τινάζει στον αέρα τη ζωή σου για τα επόμενα χρόνια και επιστρέφει την κατασκευή του ΜΕΤΡΟ στην προτέρα κατάσταση, που σημαίνει τρία χρόνια καθυστέρηση και πολύ περισσότερα λεφτά για τον εργολάβο.
Εντάξει, μπορεί με τις αποφάσεις Μητσοτάκη να καθυστερήσει το ΜΕΤΡΟ τρία χρόνια, αλλά τουλάχιστον ο νέος πρωθυπουργός έκανε πράξη όσα έλεγε προεκλογικά για τη Συμφωνία των Πρεσπών και την ακύρωσε. Τί, όχι;
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΕΛΙΓΓΩΝΗΣ
