Επιβεβαίωσε χθες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ότι από τις 4 Μαίου θα αρχίσει, σταδιακά, η επιστροφή μας στην… κανονικότητα. Μόνο που αυτή η ΜΚ (Μετά τον Κορωναϊό) κανονικότητα είναι τρισχειρότερη από την προηγούμενη που ήταν ήδη δύσκολη. Μια πραγματικότητα που η κυβέρνηση υπαινίσσεται ενώ τα “μπουκωμένα” ΜΜΕ, φροντίζουν να δημιουργούν “παράλληλη πραγματικότητα”, “ενημερώνοντας” πχ. μέσω… ερευνών ότι τα πράγματα πάνε “στη σωστή κατεύθυνση”, ότι οι πολίτες “αισιοδοξούν” και είναι “σίγουροι”, δεν νοιώθουν ανασφάλεια και απογοήτευση, ότι δείχνουν “εμπιστοσύνη στους θεσμούς”, κοκ.
Πράγματι. Γιατί να ανησυχήσουν οι συμπολίτες μας; Να ανησυχήσουν για τις εφιαλτικές προβλέψεις ενός ασήμαντου διεθνούς οίκου αξιολόγησης, όπως η Morgan Stanley που κάνει λόγο για πτώση του ΑΕΠ στο -21,3% ενώ αποκλείει την ανάκαμψη πριν από το 2022;
Ή μήπως να ανησυχήσουν για τα σενάρια του υπουργού των voucher κ. Βρούτση περί “ευέλικτης απασχόλησης”, με το κόστος της να επιβαρύνει το… Δημόσιο! Πρόκειται για ένα γερμανικό μοντέλο Το μοντέλο στη βάση της επιδότησης των εργαζομένων που θα κληθούν να δουλέψουν με ευέλικτα και μειωμένα ωράρια, ώστε να αναπληρώνουν ένα τμήμα του χαμένου μισθού τους.
Να ανησυχήσουν γιατί δεν πληρώνονται οι υπερωρίες των “στρατιωτών της πρώτης γραμμής”, που είναι οι γιατροί;
Να ανησυχήσουν για τη συνεχιζόμενη μη στήριξη του ΕΣΥ;
Να ανησυχήσουν γιατί η υπουργός Παιδείας γυρίζει τα ρολόγια στο 1950, με το νομοσχέδιο για τη μεταρρύθμιση της παιδείας που το μόνο που δεν προβλέπει είναι το… πηλήκιο;
Ή να ανησυχήσουν για το νομοσχέδιο που δήθεν προστατεύει ενώ στην πραγματικότητα καταστρέφει το περιβάλλον;
Αλίμονο τώρα. Είναι αιτίες ανησυχίας αυτά;
