Tου Γεωργίου Κ. Φίλη PH.D, από την Κυριακάτικη Kontranews
Η περίοδος Ιουλίου-Αυγούστου του 2020 αποτελεί το χρονικό διάστημα κατά το οποίο κατέρρευσαν θεμελιώδεις μύθοι του ελληνικού πολιτικού συστήματος και της κοινή γνώμης αναφορικά με την σχέση μας με την Τουρκία αλλά και το κατά πόσο ο «μετριοπαθής» «Ισλαμοδημοκράτης» (εκ του… «Χριστιανοδημοκράτης») όπως τον αποκαλούσαν θιασώτες του στην Ελλάδα, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, πρόκειται να είναι «καλύτερος» από τους «προηγούμενους» «κακούς» κεμαλικούς.
Στο παρών σημείωμα δεν θα επικεντρώσουμε στο κατά πόσο είναι «καλύτερος» ή «χειρότερος» από τους «προηγούμενους» ή τους «επόμενους», θέμα που έχει ουσία αλλά δεν είναι της παρούσης. Το βασικό ζήτημα του ελληνισμού είναι το κατά πόσο η κατάσταση μετά το πέρας της ψευδό-NAVTEX στις 23 Αυγούστου και της έναρξης των «διερευνητικών» (;) επαφών τις επόμενες ημέρες πρόκειται να αποκλιμακωθεί ή όχι.
Ξεκινάμε με μία βασική παρατήρηση. Οι επαφές σύμφωνα με την ελληνική πλευρά πρόκειται να είναι «διερευνητικές», δηλαδή θα υπάρξει συζήτηση για το εάν θα… συζητήσουμε. Θα πρέπει να οριστεί η ατζέντα, να διερευνηθούν οι απόψεις των δύο πλευρών να συμφωνηθεί το πλαίσιο και η μεθοδολογία της συζήτησης. Εάν υπάρξει συμφωνία τότε θα ξεκινήσουν «διαπραγματεύσεις». Η ελληνική θέση πως συζητάμε για τις θαλάσσιες ζώνες (ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα) και η τουρκική που επί της ουσίας θέτει αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάννης άρα θέτει συνοριακά, μειονοτικά και στρατιωτικής υφής θέματα πέραν των θαλασσίων ζωνών, δεν είναι δυνατόν να οδηγήσουν σε ένα κοινό έδαφος διότι πολύ απλά οτιδήποτε η Ελλάδα δεχθεί να συζητήσει θα άπτεται πλέον της εθνικής της κυριαρχίας, άρα καμία κυβέρνηση δεν έχει το «συνταγματικό δικαίωμα» ή την νομιμοποίηση να διαπραγματευθεί ζητήματα, τα οποία τα συζητάς μόνο μετά από στρατιωτική ήττα και καταναγκασμό από τον αντίπαλο. Επειδή κάτι τέτοιο δεν έχει συμβεί και ούτε πρόκειται να συμβεί κάθε συζήτηση σε τέτοια ζητήματα θεωρείται και πρέπει να είναι περιττή.
Το πρόβλημα είναι πως η Τουρκική πλευρά έχει δηλώσει πως οι «κόκκινες γραμμές» της είναι… ΤΑ ΠΑΝΤΑ με έμφαση στην εμπέδωση του τουρκο-λιβυκού μνημονίου. Είναι ενδεικτικό πως ο κύριος Ερντογάν απαίτησε από την Γερμανική πλευρά η Ελλάδα να μην κυρώσει την Ελληνο-αιγυπτιακή συμφωνία ως προαπαιτούμενο για να προχωρήσει σε διαπραγματεύσεις. Επιπροσθέτως η Άγκυρα έχει αναγγείλει έρευνες στην περιοχή συμφωνίας Ελλάδας-Αιγύπτου.
Θα πρέπει να γίνει κατανοητό πως η Νεοθωμανική-Πανισλαμική Τουρκία αντιλαμβάνεται την έννοια της ισχύος με τον «ΈΛΕΓΧΟ (ΘΑΛΑΣΣΙΟΥ) ΧΩΡΟΥ», ενώ η συμφωνία με το καθεστώς Σάρατζ για την Τουρκία σημαίνει την «επιστροφή» της στον πρώην αυτοκρατορικό της χώρο της Βορείου Αφρικής και της κεντρικής Μεσογείου με ότι αυτό σημαίνει σε ενεργειακό, οικονομικό, στρατιωτικό και πολιτικό επίπεδο. Άρα η Άγκυρα, δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να απαγκιστρωθεί από τις πειρατικές/μαξιμαλιστικές της απαιτήσεις, ειδικά σε μία περίοδο όπου ο διεθνής παράγοντας φαίνεται να μην έχει αποκρυσταλλώσει κάποια συνεκτική στρατηγική αναφορικά με τον αναθεωρητισμό της Άγκυρας.
Κατά συνέπεια, θα πρέπει να γίνει κατανοητό πως:
1. Η στρατηγική της Τουρκίας για να επιτύχει τους αναθεωρητικούς της στόχους στην Μεσόγειο, Ανατολική και Κεντρική, ΠΡΕΠΕΙ να μετατρέψει την Κύπρο σε «αποικία» και να «δορυφοροποιήσει» την Ελλάδα μέσω μίας στρατηγικής «Κυπριοποίησης της ελλαδικής ΑΟΖ», και σε δεύτερη φάση να αποσπάσει από την Ελλάδα τις νήσους του Ανατολικού Αιγαίου και να επιβάλλει την ατζέντα του «Εθνικού Όρκου» στην Δυτική Θράκη, δηλαδή να την απορροφήσει και αυτή.
2. Για να το καταφέρει αυτό εάν η Ελλάδα δεν αποδεχθεί να «συζητήσει» τον αυτό-ακρωτηριασμό της θα προχωρήσει σε νέες κινήσεις όπως του Ιουλίου-Αυγούστου με έμφαση στην περεταίρω στρατιωτικοποίηση της κρίσης.
Ως ελληνισμός (Ελλάδα και Κύπρος) θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πλέον πως το επόμενο χρονικό διάστημα θα πρέπει να αγωνιστούμε για την ύπαρξή μας ως οργανωμένα κράτη με πλήρη κυριαρχία στον χώρο στον οποίο ζήσαμε, επιβιώσαμε και μεγαλουργήσαμε για χιλιάδες χρόνια.
Όσες επαφές και να κάνουμε από εδώ και πέρα με την Τουρκία, του κυρίου Ερντογάν ή του κάθε επόμενου, ήρθε η ώρα να πληρώσουμε το αντίτιμο του κατευνασμού δεκαετιών. Η κατάσταση με την Τουρκία πλέον είναι μη αναστρέψιμη και αναμένεται να κλιμακωθεί ΔΙΟΤΙ ΕΜΕΙΣ τους κάναμε να πιστέψουν πως δεν πρόκειται να αντιδράσουμε. Στο χέρι μας πλέον είναι ακόμα και αυτή τη στιγμή να αποδείξουμε ως έθνος πως είμαστε άξιοι απόγονοι λαμπρών προγόνων.
*Διδάκτωρ Γεωπολιτικής (Durham University, UK), καθηγητής IB στο Κολλέγιο Αθηνών καθώς και καθηγητής Διεθνών Σχέσεων & Γεωπολιτικής στο Ledra College, Λευκωσίας. Διδάσκει Γεωστρατηγική στο μεταπτυχιακό του τμήματος Τουρκικών Σπουδών και Σύγχρονων Ασιατικών Σπουδών του Εθνικού & Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών καθώς και στην Σχολή Εθνικής Άμυνας (georgios.filis@hotmail.com)
