Γερμανία: Kaputt!

Τὰ ὁποῖα ἔβλεπαν τὴν Γερμανία σὰν τεράστιο μαστὸ ἀπ’ ὅπου μποροῦσαν νὰ θηλάζουν τὰ ἀναγκαῖα γιὰ τὶς σπατάλες τους δανεικά. Τώρα, ὅμως, ποὺ ἡ γερμανικὴ οἰκονομία παραπαίει, τὸ λογαριασμὸ δὲν θὰ τὸν πληρώσουν οἱ Γερμανοὶ, θὰ τὸν πληρώσουν ὅσοι προσκολλήθηκαν σ’ αὐτὴ ἤ ὅσοι κατέφυγαν σ’ αὐτὴ γιὰ μιὰ καλύτερη ζωὴ. Οἱ Γερμανοὶ ἔχουν ἕνα ἰσχυρότατο ἔνστικτο αὐτοσυντηρήσεως. Θὰ κοιτάξουν πρῶτα τὸν ἑαυτὸ τους καὶ μετὰ θὰ ἐνδιαφερθοῦν γιὰ τοὺς ἄλλους. Καὶ τὸ ἐνδιαφέρον τους αὐτὸ θὰ εἶναι – φυσικὰ ἁρπακτικό. Ἡ  Γερμανία, μετὰ τὸν πόλεμο, μᾶς ἔδωσε δείγματα νομιμότητας. Τὴ βόλευε. Αὔριο ἐνδέχεται νὰ ἐπιλέξει μιὰ πολιτικὴ τραχύτητας γιὰ νὰ ἀπαλλαγεῖ ἀπὸ κάποια οἰκονομικὰ, κυρίως, ὅμως, περιττὰ πληθυσμιακὰ φορτία. Μιὰ καλὰ μεθοδευμένη ρατσιστικὴ πολιτικὴ, ὑπὸ ἕναν ἐπαναστατικὸ μανδύα, θὰ τὴ βόλευε πολύ. Ἐνθυμοῦμαι κάτι ποὺ εἶχε πεῖ ὁ Χίτλερ στὸν Ὄττο Σκορτσένυ στὸ Μόναχο, ὅταν ὁ δεύτερος πρὶν ἀπὸ λίγες ἡμέρες (12-9-1943) εἶχε ἀπελευθερώσει τὸν Μουσσολίνι: «Εἶναι πάρα πολύ Ἰταλὸς (ὁ Μουσσολίνι), γιὰ νὰ εἶναι ἐπαναστάτης καὶ ἀντάρτης, ὅπως ὁ Στάλιν κι ἐγὼ». Ὁ  Μουσσολίνι ἦταν κόκορας, ὁ Χίτλερ καὶ ὁ Στάλιν λύκοι. Καὶ τὸ ἐντυπωσιακὸ εἶναι ὅτι ὁ Χίτλερ τὸ ὁμολογοῦσε! Ἡ ἐπαναστατικότητα τοῦ Χίτλερ εἶναι ἀπείκασμα τῆς γερμανικῆς ἐπαναστατικότητας, ποὺ δὲν ἔχει τίποτε κοινὸ μὲ τὴν ἐπαναστατικότητα ἄλλων λαῶν. Ἡ ἐπανάσταση γι’ αὐτοὺς δὲν εἶναι συνυφασμένη μὲ τὴν ἐλευθερία ἀλλὰ μὲ τὴν τυφλὴ πειθαρχία σὲ μιὰ αὐταρχικὴ ἐξουσία. Ὁ διάσημος συγγραφέας Κούρτσιο Μαλαπάρτε στὸ ἐπίμετρο τοῦ συγκλονιστικοῦ βιβλίου του «Καπούτ», ποὺ κυκλοφορήθηκε τὸ 1944, προσθέτει μιὰ ἐπιστολὴ ποὺ εἶχε στείλει στοὺς Γερμανοὺς φοιτητὲς μετὰ τὸν πόλεμο. Σὲ αὐτὴ μεταξὺ πολλῶν ἄλλων τοὺς γράφει: «Τὸ πεπρωμένο τῶν Γερμανῶν δὲν εἶναι νὰ ζοῦν ἐλεύθεροι – σᾶς φοβίζει ἡ ἐλευθερία. Παρότι οἱ φιλόσοφοί σας ἔχουν δώσει τοὺς πιὸ ἐξαντλητικοὺς ὁρισμοὺς τῆς ἐλευθερίας, ἀποτελεῖ παγιωμένο γεγονὸς ὅτι, στὴν πράξη, ἡ ἴδια ἡ ἔννοια τῆς ἐλευθερίας σᾶς διαφεύγει. Δὲν μπορεῖτε, δὲν ξέρετε νὰ εἶστε ἐλεύθεροι (…) Νὰ ὑπακοῦτε, αὐτὴ εἶναι ἡ λαχτάρα σας γιὰ τὴν ἐλευθερία. Ὑπακοῦτε μόνο σὲ ὅποιον ἔχει τὸ νομικὸ μανδύα νὰ σᾶς διοικεῖ». Λίγο πιὸ πάνω εἶχε γράψει: «Ὁποιαδήποτε κίνησή σας πρὸς τὴν ἐλευθερία καταλήγει σὲ μιὰ νέα μορφὴ τυραννίας». Μόνο ποὺ ἡ τυραννία αὐτὴ –φυσικὰ ὄχι σ’ ὅλους– στοὺς Γερμανοὺς εἶναι ἀρεστὴ, ἀλλὰ πιὸ ἀρεστὸ τοὺς εἶναι νὰ τὴν ἐπεκτείνουν καὶ σὲ ἄλλους. Γι’ αὐτὸ τώρα δὲν μὲ φοβίζει τόσο πολὺ ἡ δικὴ μας οἰκονομικὴ καὶ πολιτικὴ κρίση. Μὲ φοβίζει περισσότερο ἡ γερμανικὴ κρίση. Φοβᾶμαι ἕνα ἄλλου εἴδους «Μπλίτζγκριγκ» καὶ τότε… «Kaputt»! Ἄς εἴμαστε προσεκτικοί.

www.sarantoskargakos.gr