«Γέφυρα», μετά το αδιέξοδο

Τα, προγραμματισμένα για σήμερα, «αποκαλυπτήρια» της πρωτοβουλίας με το όνομα «Γέφυρα» για την συγκρότηση ενός προοδευτικού πόλου με πυρήνα τον ΣΥΡΙΖΑ σηματοδοτούν τις ενδιαφέρουσες και πυκνές διεργασίες που έχουν ήδη ξεκινήσει στον λεγόμενο προοδευτικό χώρο.

Τώρα που το δίπολο «Μνημόνιο-Αντιμνημόνιο» έχει πλήρως υποχωρήσει και έρχονται εκ νέου στην επιφάνεια τα γνωστά διλήμματα για την Ελλάδα της επόμενης μέρας (Πρόοδος ή συντήρηση, νεοφιλελευθερισμός ή αποκατάσταση του κοινωνικού κράτους, ανάπτυξη με επίκεντρο την κοινωνία ή ανάπτυξη με επίκεντρο της επιχειρήσεις και την «ανταγωνιστικότητα»), οι διεργασίες στον χώρο του Κέντρου και του δημοκρατικού σοσιαλισμού «πατούν» σε ένα στέρεο πολιτικό έδαφος: με άλλα λόγια, όσα γίνουν σήμερα αλλά και το επόμενο διάστημα δεν αφορούν σε προσωποπαγείς κινήσεις ανθρώπων που ψάχνουν ζωτικό χώρο στην πολιτική σκακιέρα, αλλά στην ανάγκη να ανασυγκροτηθεί ένας χώρος που τώρα έχει μείνει ελεύθερος και όσοι πολίτες ανήκουν σ’ αυτόν υποεκπροσωπούνται στο πολιτικό σκηνικό.

Προοδευτικοί άνθρωποι, που θέλουν ρύθμιση των σχέσεων Εκκλησίας-Πολιτείας, που είδαν με καλό μάτι την επίλυση του Μακεδονικού, που νοσταλγούν τον κοινωνικό χαρακτήρα της Ευρώπης, που θεωρούν ότι είναι αδιαπραγμάτευτο για ένα κράτος να παρέχει αξιοπρεπή δημόσια Υγεία και δημόσια Παιδεία και που τους ενοχλεί η ακροδεξιά διολίσθηση του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, είτε έχουν ήδη βρει πολιτική στέγη στον ΣΥΡΙΖΑ, είτε αισθάνονται πολιτικά άστεγοι, εξαιτίας της ολοένα και εντεινόμενης δεξιάς στροφής του Κινήματος Αλλαγής.

Την ώρα που η Φώφη Γεννηματά θέτει ως κύριο στόχο της να δέιξει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι «μουσαφίρης» στον προοδευτικό χώρο και έχει υιοθετήσει πλήρως το δόγμα Βενιζέλου περί «ταπείνωσης» και «στρατηγικής ήττας του ΣΥΡΙΖΑ», οι συγκεκριμένοι πολίτες που αποτελούν και τον κύριο κορμό του κοινωνικού χώρου του δημοκρατικού σοσιαλισμού, ψάχνουν τρόπους πολιτικής εκπροσώπησης. Και, το τελευταίο που τους ενδιαφέρει είναι ο «πόλεμος» του Κινήματος Αλλαγής κατά του ΣΥΡΙΖΑ.

Πρόκειται για κόσμο που αντιλαμβάνεται τα διλήμματα για την Ελλάδα της επόμενης μέρας, για την Ευρώπη του αύριο και, ως εκ τούτου, κοιτά το μέλλον και τα πραγματικά διακυβεύματα των επόμενων μηνών και των εθνικών εκλογών. Την ώρα, δηλαδή, που το Κίνημα Αλλαγής περιχαρακώνεται σε έναν ανταρτοπόλεμο φθοράς κατά της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ, ο προοδευτικός χώρος ζητεί απαντήσεις επί πραγματικών πολιτικών και κοινωνικών προβλημάτων. Επί προβλημάτων με τα οποία πλέον το Κίνημα Αλλαγής δείχνει να μην ασχολείται.

Γιατί αυτό είναι και το πραγματικό πρόβλημα του κόμματος της Φώφης Γεννηματά: όχι, γενικά και αορίστως η πολιτική σύμπλευσή του με τη ΝΔ. Το βασικό πρόβλημα του Κινήματος Αλλαγής –από το οποίο ξεκινούν όλα- είναι ότι δίνει την αίσθηση ότι έχει σταματήσει να ασχολείται με τα προβλήματα της κοινωνίας και το ενδιαφέρει μόνο να περιχαρακώσει τον χώρο και τα ποσοστά του. Από εκεί ξεκινούν όλα και μετά έρχεται η δεξιά στροφή. Μια στροφή που οδηγεί σε αδιέξοδο.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΕΛΙΓΓΩΝΗΣ