Το ζήτημα της εξέγερσης των “κίτρινων γιλέκων” στην Γαλλία, δεν είναι ένα γεγονός που μπορεί κάποιος να το προσπεράσει ελαφρά τη καρδία. Πρόκειται για μια νέα κινηματική κατάσταση που όπως όλα δείχνουν θα εξαπλωθεί σε μεγάλο κομμάτι της ευρωπαϊκής επικράτειας. Ήδη, ξεκίνησε στην Βρετανία, ενώ ανάλογες κινήσεις παρατηρούνται και στην Γερμανία.
Είναι η νέα πολιτική πραγματικότητα που θα επηρεάσει αναμφίβολα και τις εκλογές του ευρωκοινοβουλίου, καθώς το εν λόγω κίνημα έχει ως βάση διεκδίκησης την αλλαγή της εθνικής και ουσιαστικά της ευρωπαϊκής πολιτικής σκληρής λιτότητας. Σε αυτό το κλίμα ανησυχίας ειδικά για τους γραφειοκράτες των Βρυξελλών, ήρθε να προστεθεί και η νέα παρέμβαση πρωτοβουλία των δύο ηγετών των συγκυβερνώντων κομμάτων της γειτονικής μας Ιταλίας αλλά πρωτίστως του γνωστού Ματέο Σαλβίνι, ο οποίος φαίνεται να έχει πάρει πολύ σοβαρά το ρόλο του.
Δηλαδή, του πολιτικού που θέλει με τις πρωτοβουλίες του να αλλάξει το πολιτικό ευρωπαϊκό περιβάλλον.
Να μετατραπεί όπως υποστηρίζει η Ευρώπη, χώρος λαών και εθνών και όχι ένα κλειστό κλαμπ, ένα πεδίο αποκλειστικής δράσης του γαλλογερμανικού άξονα. Οι δύο ηγέτες του κυβερνώντος συνασπισμού στην Ιταλία, υποστήριξαν ανοιχτά το κίνημα «κίτρινα γιλέκα» που εδώ και δύο μήνες προκαλεί αναστάτωση αλλά και εσωτερικές αναταραχές στην Γαλλία.
Ο Λουίτζι Ντι Μάιο επικεφαλής του κινήματος πέντε αστέρια (M5S), υποστήριξε τους διαδηλωτές προτρέποντάς τους “να μην εγκαταλείψουν την προσπάθεια”, ενώ ο Ματέο Σαλβίνι της Λέγκας επιτέθηκε στον πρόεδρο της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν λέγοντας: “Στηρίζω τους αξιότιμους πολίτες που διαμαρτύρονται κατά του σημερινού προέδρου που είναι εναντίον του λαού του”! Διευκρινίζοντας παράλληλα ότι «καταδικάζει απερίφραστα» τη βία που σημάδεψε τις πρόσφατες διαδηλώσεις.
Αυτή η διπλή ιταλική παρέμβαση, προκάλεσε έντονη δυσφορία και θυμό, τόσο στην γαλλική ηγεσία όσο και στις Βρυξέλλες. Ενδεικτική και η άμεση ανακοίνωση της Κομισιόν, με την οποία δήλωσε τη συμπαράστασή της προς τον Γάλλο πρόεδρο και την γαλλική κυβέρνηση. «Ο πρόεδρος Μακρόν και οι γαλλικές αρχές έχουν την πλήρη εμπιστοσύνη μας στην εφαρμογή του προγράμματος, βάσει του οποίου ο γαλλικός λαός τον εξέλεξε πρόεδρο,» δήλωσε ο εκπρόσωπος της Επιτροπής, Μαργαρίτης Σχινάς.
Το Παρίσι, έδειξε την ενόχλησή του με έντονο τρόπο, δια μέσω της υπουργού Ευρωπαϊκών Υποθέσεων Ναταλί Λοαζό. Προέτρεψε τους Σαλβίνι και Ντι Μάιο να ασχοληθούν με τα συμφέροντα των πολιτών τους, παρά με τα προβλήματα των γειτονικών χωρών! Το κίνημα των “κίτρινων γιλέκων” είναι σαφές πλέον ότι αποτελεί για τους λεγόμενους ευρωσκεπτικιστές ηγέτες, το εφαλτήριο, τον δούρειο ίππο, προκειμένου να μπουν δυνατά στα θεσμικά κέντρα των Βρυξελλών, μέσω των επικείμενων ευρωεκλογών.
Ο ίδιος ο Σαλβίνι δεν κρύβει τη φιλοδοξία του για τις Βρυξέλλες. Σε περίπτωση που τα κόμματα του ευρωσκεπτικισμού αυξήσουν θεαματικά τα ποσοστά τους, τότε είναι προφανές ότι το σημερινό γραφειοκρατικό σύστημα των Βρυξελλών θα έχει πρόβλημα, ως προς την εφαρμογή της πολιτικής και των αποφάσεων του. Αυτό θα σημάνει εκ των πραγμάτων και την αρχή του τέλους του. “Είναι μια αφορμή για μια νέα Ευρώπη, μια Ευρώπη των κινημάτων και της άμεσης δημοκρατίας.
Είναι μια δύσκολη μάχη, αλλά μαζί μπορούμε να κερδίσουμε”, ανέφερε ο ηγέτης του Κινήματος 5 αστέρων Λουίτζι Ντι Μάιο. Με σταθερά και γοργά βήματα, στο ευρωπαϊκό πολιτικό στερέωμα διαμορφώνονται πλέον δύο αντίρροπες, αντίθετες δυνάμεις, που θα κυριαρχήσουν στην πολιτική σκηνή: οι υπέρμαχοι του υπάρχοντος συστήματος των Βρυξελλών (αυτοχαρακτηρίζονται ανοήτως ως ευρωπαϊστές), και οι πολέμιοι αυτού του γραφειοκρατικού συστήματος, που ζητούν μια Ευρώπη των κυρίαρχων κρατών και λαών (τους οποίους οι πρώτοι χαρακτηρίζουν ανοήτως επίσης ως ευρωσκεπτικιστές).
Το μεν πρώτο μπλοκ των δυνάμεων είναι γνωστό ποιοι το εκπροσωπούν, το δε δεύτερο, αντιπροσωπεύουν οι της Ιταλίας Σαλβίνι και Ντι Μάιο και της Ουγγαρίας ο Βίκτορ Ορμπάν.
Τελευταία γίνεται προσπάθεια με τον Σαλβίνι, να προσεταιριστούν και τα “αδελφά κόμματα” της Αυστρίας, τη Γαλλίας, της Πολωνία και της Σουηδίας! Αυτό, είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα δημιουργήσει μια νέα σύνθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, το οποίο πλέον θα έχει έντονο άρωμα “ευρωσκεπτικισμού”, με ότι αυτό συνεπάγεται.
Απόστολος Ρόσιος
