Κάθε μέρα που περνά, ολοένα και περισσότεροι συνδυάζουν τις εικόνες χαλάρωσης που καθημερινά καταγράφονται και πληθαίνουν, με τους εύλογους φόβους αναζωπύρωσης της πανδημίας.
Δεν πρόκειται για τον υπερβολικό φόβο κάποιων υπερσυντηρητικών και φοβισμένων πολιτών, αλλά για την ίδια την πραγματικότητα: όταν μόνο την περασμένη εβδομάδα, η ανάλυση των αστικών λυμάτων έδειξαν αύξηση του ιικού φορτίου 17% στην Αττική και πάνω από 50% στην Θεσσαλονίκη, προφανώς αυτό δείχνει πως κάτι έχει πάει στραβά –ξανά.
Μάλιστα, ήδη από προχθές, ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιστράτευσε εκ νέου τη θεωρία της «ατομικής ευθύνης», υποστηρίζοντας ότι η επιτυχία ή η αποτυχία δεν απέχουν μόνο λίγο μεταξύ τους, αλλά ταυτοχρόνως εναπόκεινται στα χέρια του καθενός και της καθεμιάς από εμάς. Ταυτοχρόνως, επανεμφανίστηκε στο προσκήνιο και ο επί πολλούς μήνες σιωπηλός Σωτήρης Τσιόδρας, προκειμένου να υπερτονίσει τον κίνδυνο αναζωπύρωσης της πανδημίας, αλλά και το πόσο ανησυχητική είναι η μεταβλητή των νέων μεταλλάξεων, που μπορεί να προσδώσει άλλα αποτελέσματα στην εξίσωση της αντιμετώπισης της πανδημίας.
Η αλήθεια είναι πως οι εικόνες χαλάρωσης, όπως προαναφέρθηκε, όντως είναι συχνές –ολοένα και συχνότερες. Η αλήθεια είναι πως στα καταστήματα εστίασης –και στα καταστήματα γενικώς…- κυριαρχεί εικόνα «πατείς με, πατώ σε», αποστάσεις στα τραπεζάκια δεν υπάρχουν, οι όρθιοι στα μαγαζιά περισσεύουν, ενώ σε πολλές περιπτώσεις μεγάλες παρέες απολαμβάνουν τον καφέ ή το ποτό τους έχοντας «κολλήσει» τα τραπεζάκια, ώστε να είναι νομότυποι με τα τεθειμένα όρια.
Όμως, η γενεσιουργός αιτία για όλα αυτά δεν εντοπίζεται στην «ατομική ευθύνη». Δεν μπορεί ο ίδιος λαός που έδωσε μαθήματα υπευθυνότητας πριν 1,5 χρόνο να έγινε τόσο ανεύθυνος τώρα –παρά την εγγενή κούρασή του. Πρόκειται για παρενέργειες του μηνύματος που συνεχίζει, με ασύγγνωστη ανευθυνότητα, να στέλνει η κυβέρνηση: το μήνυμα, δηλαδή, ότι ξεμπερδέψαμε. Αυτό είναι το πρόβλημα και αποτελεί το ίδιο λάθος που κάνει κάθε φορά το Μέγαρο Μαξίμου όταν παίρνει την απόφαση να ανοίξει τη χώρα, περνώντας από τη μία φάση της πανδημίας στην άλλη. Ήταν ο ίδιος πρωθυπουργός πέρυσι τέτοιες μέρες που σχεδόν δήλωνε ότι «ξεμπερδέψαμε» με τον ιό. Ήταν ο ίδιος που το περασμένο φθινόπωρο μιλούσε για τον ιό σε παρελθοντικό χρόνο και, βεβαίως, ήταν τα κυβερνητικά στελέχη της ίδιας κυβέρνησης που λίγες ημέρες πριν τα Χριστούγεννα έβγαιναν στις τηλεοράσεις και γυάλιζαν από ανυπομονησία τα μάτια τους όταν μιλούσαν για τα μέτρα της καραντίνας που θα «ξηλώνονταν». Το ίδιο και τώρα.
Το πρόβλημα, λοιπόν, είναι ότι η κυβέρνηση στέλνει μήνυμα χαλάρωσης. Οι, ευλόγως ανησυχητικές, εικόνες συνωστισμών και παραμέλησης των μέτρων είναι απλώς ο «καθρέφτης» του κεντρικού μηνύματος που στέλνει στην κοινωνία η κυβέρνηση. Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο.
