Κι όμως, για κάποιους Ελληνοκύπριους διανοητές, η ευθύνη και για το προχθεσινό ναυάγιο του Κρας Μοντανά, δεν ανήκει στους Τουρκοκύπριους, δηλαδή στην Άγκυρα, αλλά στην κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας, τον πρόεδρο Αναστασιάδη προσωπικά, αλλά και, βεβαίως-βεβαίως, τον Έλληνα υπουργό Εξωτερικών Νίκο Κοτζιά.
Γι` αυτή την κατηγορία των Ελληνοκυπρίων διανοητών-αλλά και Ελλαδιτών με ομοειδείς απόψεις-το «θεσμικό εμπόδιο», για να χρησιμοποιήσουμε μια έκφραση των ημερών, για τη λύση του Κυπριακού, είναι οι «αδιάλλακτοι» των Αθηνών και της Λευκωσίας. Στην ουσία, εκείνο που επιζητούν-μερικοί δε το διακηρύσσουν ανοιχτά σχεδόν-είναι μια λύση πάση θυσία, με το σκεπτικό ότι ο χρόνος δουλεύει εις βάρος της ελληνοκυπριακής πλευράς. Κάτω από αυτή την αγχώδη προβολή του «χαμένου χρόνου» γίνονται αποδεκτές και οι πιο εξωφρενικές παράμετροι της λύσης,, με βάση το ίδιο το Διεθνές Δίκαιο, όπως αυτή η «παγκόσμιας πρωτοτυπία» των δύο συμπροέδρων- που ξεκινάει από την, ομοίως παράδοξη, ιδέα της πολιτικής ισότητας δύο κοινοτήτων, όταν η αριθμητικά η αναλογία τους είναι, περίπου, 8 προς 2 υπέρ της ελληνοκυπριακής πλευράς. Είναι χαρακτηριστικό του τρόπου σκέψης, της εν λόγω κατηγορίας διανοητών, πως ο ένας εξ αυτών, σε πρόσφατο άρθρο του, μετά το «ναυάγιο», αναγνώρισε, εκ των υστέρων, πως η ρύθμιση του «σχεδίου Ανάν», που καθιέρωνε ουσιαστικά καθεστώς «συμπροεδρίας», ήταν προβληματική. Ενώ τώρα, κατά τον ίδιο αναλυτή, η προβληματική πτυχή αυτής της ιδιότυπης «συγκυβέρνησης», υποτίθεται ότι «διορθώθηκε», με την πρόβλεψη εκλογής του Τουρκοκύπριου αντιπροέδρου, από το σύνολο του εκλογικού σώματος…
Είναι τέτοιος ο βαθμός προσήλωσης, στην ιδέα της πάση θυσία λύσης, εδώ και τώρα, ώστε αποτελεί, για τους εκφραστές αυτής της αντίληψης, σχεδόν αδιάφορο μέγεθος, αν η λύση που προωθείται, νομιμοποιεί εν τοις πράγμασι, τα τετελεσμένα μιας παράνομης εισβολής και-συνεχιζόμενης επί 43 χρόνια-κατοχής. Τους κάνει ακόμη και να εθελοτυφλούν, μπροστά στο οφθαλμοφανές, ότι, δηλαδή, δεν υπάρχει καμία τουρκοκυπριακή Κοινότητα, ως συλλογικό υποκείμενο, αλλά η Άγκυρα που, πέραν των άλλων, έχει προχωρήσει σε ολοκληρωτική, σχεδόν, αλλοίωση της δημογραφικής σύνθεσης στο κατεχόμενο, βόρειο τμήμα της Μεγαλονήσου, με τους εποίκους από την Τουρκία. Παραβλέπουν, σε τελευταία ανάλυση, ότι η καλύτερη εγγύηση για την ασφάλεια και πλήρη άσκηση όλων των σύγχρονων δικαιωμάτων, των τουρκικής καταγωγής, Κυπρίων πολιτών, είναι η ιδιότητα του υφιστάμενου κράτους, της Κυπριακής Δημοκρατίας, ως πλήρους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης…
ΛΕΥΤ. ΚΑΝΑΣ
