Σε πολλές αναλύσεις του εγχώριου Τύπου, αλλά και σε πολλά σχόλια που ακούγονται σε τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές περί τα ελληνοτουρκικά και την κατάσταση στην ανατολική Μεσόγειο, υπάρχει μία κοινή συνισταμένη: οι λέξεις «απομονωμένος» και «απομόνωση», που χρησιμοποιούν πολλοί για να χαρακτηρίσουν τον Ταγίπ Ερντογάν. Βεβαίως, επί της ουσίας αυτές οι αναλύσεις αποτελούν… «δημιουργική αναπαραγωγή» της γραμμής της κυβέρνησης για τον τούρκο πρόεδρο: η Ελλάδα διαρκώς εμφανίζεται να οικτίρει ως «απομονωμένο» τον Ταγίπ Ερντογάν, παρουσιάζοντάς τον κάτι σαν το… «κακό παιδί» του διεθνούς στερεώματος, που δεν τού μιλάει κανείς επειδή είναι απρόβλεπτος και δεν σέβεται το διεθνές Δίκαιο.
Βεβαίως, την ώρα που η Αθήνα εμφανίζεται σχεδόν να λυπάται την Άγκυρα όπως ο απουσιολόγος λυπάται έναν κακό μαθητή, ο Ερντογάν… κόβει και ράβει. Είναι χαρακτηριστικό ότι ανεξαρτήτως της απόφασης του στρατάρχη Χαφτάρ να αποχωρήσει από την Μόσχα χωρίς να υπογράψει την πρόταση εκεχειρίας για το Λιβυκό, η Τουρκία εμφανιζόταν μαζί με την Ρωσία ως οι «εγγυητές» της ειρήνης και της κατάπαυσης του πυρός στην περιοχή. Ταυτοχρόνως, το γεγονός ότι η Τουρκία θα έχει λόγο και ρόλο στην επόμενη μέρα της Λιβύης έχει γεννήσει την ανάγκη για πολλές ευρωπαϊκές χώρες να έχουν ανοιχτή γραμμή επικοινωνίας μαζί της. Προχθές ήταν στην Άγκυρα ο ιταλός πρωθυπουργός, μεθαύριο ο Ταγίπ Ερντογάν έχει κληθεί στο Βερολίνο από την Άνγκελα Μέρκελ, ενώ στην περίφημη Διάσκεψη του Βερολίνου την προσεχή Κυριακή, θα βρίσκονται όλοι εκτός… της Ελλάδας: συγκεκριμένα, βάσει της γερμανικής καγκελαρίας, στη Διάσκεψη έχουν προσκληθεί: ΗΠΑ, Ρωσία, Βρετανία, Γαλλία, Κίνα, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Τουρκία, Δημοκρατία του Κονγκό, Ιταλία, Αίγυπτος, Αλγερία, ΟΗΕ, ΕΕ, Αφρικανική Ένωση και Αραβικός Σύνδεσμος.
Με άλλα λόγια, την ώρα που η Αθήνα ονειρεύεται μία «απομονωμένη» Τουρκία, όλοι διεθνώς αναγνωρίζουν στην Τουρκία χαρακτήρα περιφερειακής δύναμης και μεγάλου παίκτη σε όλη την ανατολική Μεσόγειο. Καλά θα κάνει, λοιπόν, η κυβέρνηση, να μην επαναλαμβάνει διαρκώς το αφήγημα περί «απομόνωσης Ερντογάν», γιατί μπορεί και να το πιστέψει. Φανταστείτε, δηλαδή, να… μην ήταν και απομονωμένος!
