Δε θα ήταν υπερβολή αν υποστηρίζαμε ότι η χώρα μας βρίσκεται αντιμέτωπη με υπαρξιακούς κινδύνους, που το αντίστοιχο τους θα μπορούσε κανείς να βρει μόνο στην κρίση του 1974. Ίσως τα πράγματα, στην παρούσα φάση, να είναι ακόμη πιο δύσκολα, καθώς τα μέτωπα είναι περισσότερα, γι` αυτό και ο έλεγχος τους πιο δυσχερής.
Μπορεί η ορατή πλευρά να είναι οι προσφυγικές ροές, που, από μόνες τους, συνιστούν μια «ασύμμετρη απειλή», αλλά σε αυτή την εκ των έσω απειλή, προστίθενται οι εξωτερικές πιέσεις και προκλήσεις. Η δύσκολη θέση, στην οποία βρίσκεται η χώρα, εξ αιτίας του προσφυγικού, αποτελεί, άλλωστε «πειρασμό», για κάποιους «ενοχλητικούς» γείτονες, για να προβάλουν τις επιθετικές ή και «αναθεωρητικές» βλέψεις τους. Δεν είναι, βλέπετε, μόνο η Τουρκία, που έχει «ανοίξει όλη τη βεντάλια», των διεκδικήσεων της, στην πιο επιθετική, μάλιστα, εκδοχή τους, από το απρόβλεπτο (και λόγω των εξελίξεων στην ευρύτερη περιοχή, με αιχμή το Κουρδικό) δίδυμο Ερντογάν-Νταβούτογλου.
Ας μη μας διαφεύγει ότι και τα Σκόπια, που έχουν προκαλέσει το «έμφραγμα» στην Ειδομένη, δεν έχουν εγκαταλείψει την αλυτρωτική τους πολιτική, διεκδικώντας τη «Μακεδονία» στην πολιτισμική και γεωγραφική ακεραιότητα της, με την αδιάλλακτη εμμονή της ηγεσίας της, να μη δέχεται καν το συμβιβασμό, που εμπεριέχεται στην «απόφαση του Βουκουρεστίου» (2008).
Υπάρχει όμως και η Αλβανία, που εκδηλώνει με κάθε ευκαιρία, ιδιαίτερα με τη σημερινή, αμερικανόπνευστη ηγεσία του («σοσιαλιστή» κατά τα άλλα) Εντι Ράμα, τις επιθετικές και, εμμέσως, αλυτρωτικές διαθέσεις της, αν συνυπολογίσουμε ότι το όραμα της «μεγάλης Αλβανίας», που απροκάλυπτα διακινείται, υπό τη «διακριτική» ενθάρρυνση των Ηνωμένων Πολιτειών ή και προωθείται μέσω των «κατσαπλιάδων» του UCK.
Ειδικά ως προς την Ελλάδα, η επιθετική διάθεση εκδηλώνεται σε πολλά επίπεδα και με κάθε ευκαιρία, από τη μεταχείριση της ελληνικής μειονότητας της Βορείου Ηπείρου, μέχρι την άρνηση υπογραφής ΑΟΖ, στα κοινά θαλάσσια σύνορα του Ιονίου, αλλά και την προβολή του ανύπαρκτου θέματος των Τσάμηδων.
Οι τελευταίοι, μάλιστα, προσέφυγαν στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης, σε βάρος της χώρας μας, κατηγορώντας την για «γενοκτονία»! Πληροφοριακά να σημειώσουμε ότι οι πρόγονοι των ανωτέρω, έχουν καταδικαστεί, ερήμην, από το Ειδικό Δικαστήριο Δωσιλόγων, για συνεργασία με τις αρχές Κατοχής…