Ο λόγος για φαγητά και αντικείμενα που χρησιμοποιούμε σε καθημερινή βάση, αλλά δεν γνωρίζουμε ούτε πώς προήλθαν, αλλά και ούτε ποιος ήταν αυτός ο άνθρωπος που μας έκανε την ζωή μας ευκολότερη. Και αν πιστεύετε, πως η ανακάλυψή τους ήρθε ως αποτέλεσμα διαρκής έρευνας πειραματισμών, τότε δεν έχετε παρά να ρίξετε μια ματιά στην παρακάτω λίστα και θα καταλάβετε πως μερικές φορές όλα είναι θέμα τύχης!
Η τσίχλα: Ήταν το 1870 όταν ο Thomas Adams προσπαθούσε να αντικαταστήσει το λάτεξ βρίσκοντας ένα φυσικό υλικό που θα έπαιρνε τη θέση του. Το υλικό που δημιούργησε ήταν μαλακό και εύκαμπτο αλλά δεν έκανε γι’ αυτό που εκείνος το προόριζε. Μέσα στα νεύρα του λοιπόν το έβαλε στο στόμα του και άρχισε να το μασάει. Μόλις είχε ανακαλύψει την τσίχλα, την οποία προώθησε το 1871 στην αγορά.
Τα πατατάκια: Το 1853 ένας δύσκολος πελάτης πήγαινε συνέχεια σε ένα εστιατόριο στη Νέα Υόρκη και έπαιρνε μονίμως πατάτες τηγανητές για να κάνει σχόλια και παρατηρήσεις σχετικά με το μέγεθος, τη γεύση και πόσο τραγανές ήταν. Ποτέ δεν έμενε ικανοποιημένος, μέχρι που ο σεφ George Crum, μετά από πολλές μα πάρα πολλές προσπάθειες να τον ικανοποιήσει σκέφτηκε να κόψει τις πατάτες πολύ πολύ λεπτές και να τις τηγανίσει. Μόλις είχαν γεννηθεί τα πατατάκια…
Ο φούρνος μικροκυμάτων: Ο Percy Spencer ήταν μηχανικός και εργαζόταν στην εταιρεία οπλικών συστημάτων Raytheon τη δεκαετία του ’40. Την περίοδο εκείνη εργαζόταν σε ένα ραντάρ όταν παρατήρησε με μεγάλη έκπληξη πως μια σοκολάτα που είχε στην τσέπη του έλιωσε. Κάπως έτσι προχώρησε στην έρευνα για την ανακάλυψη μιας συσκευής που θα ζέσταινε και θα έψηνε φαγητά χωρίς φωτιά. Ο φούρνος μικροκυμάτων ήταν προ των πυλών και το 1947,η εταιρεία κατασκεύασε το Radarange, τον πρώτο φούρνο μικροκυμάτων στον κόσμο.
Η Coca-Cola: Η ιστορία ανακάλυψης της Coca-Cola είναι λίγο – πολύ γνωστή σε όλους μας, μετά από πολλές προσπάθειες ενός φαρμακοποιού να δημιουργήσει ένα σιρόπι κατά των πονοκεφάλων. Το 1886 το μείγμα του φαρμακοποιού John Pemberton έγινε η μυστική συνταγή του πιο δημοφιλούς αναψυκτικού στον κόσμο.
Τα μπισκότα με κομμάτια σοκολάτας: Η Ruth Graves ήταν ιδιοκτήτρια ενός πανδοχείου στη Μασαχουσέτη του 1930 και συνήθιζε να φτιάχνει χειροποίητα κέικ για τους πελάτες της. Σε μια τέτοια προσπάθεια αντιλήφθηκε ότι η σοκολάτα της είχε τελειώσει και σκέφτηκε να χρησιμοποιήσει ημίγλυκα chips σοκολάτας που είχε στην κουζίνα της, κυρίως για γαρνίρισμα. Αυτά δεν έλιωσαν στο κέικ και κάπως έτσι το γλυκό έγινε ανάρπαστο, αφού ο κόσμος λάτρεψε τα κομμάτια σοκολάτας στο εσωτερικό του.
Οι σερβιέτες: Βαμβάκι καλυμμένο με γάζες ήταν ένα από τα βασικά επιθέματα που χρησιμοποιούσαν οι νοσοκόμες τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο για να καλύψουν τις πληγές των πληγωμένων στρατιωτών. Ωστόσο σκέφτηκαν παράλληλα πως αφού απορροφούσαν το αίμα θα ήταν ιδανικές για να τις χρησιμοποιήσουν και οι ίδιες στις «δύσκολες» μέρες του μήνα. Και κάπως έτσι ανακαλύφθηκαν!
