Αύγουστος μεν, ωστόσο η επικαιρότητα κάθε άλλο παρά διακοπές έχει πάει. Και δεν είναι μόνο η επώδυνη πραγματικότητα της πανδημίας, που δείχνει ξανά τα δόντια της. Τα δόντια της δείχνει και η οικονομική πολιτική της κυβέρνησης, έχοντας στο επίκεντρο τις κατευθύνσεις της λεγόμενης επιτροπής “Πισσαρίδη” – το σχέδιο της οποίας παραδόθηκε προχθές στον Πρωθυπουργό. Χθες ο κ. Μητσοτάκης παρουσίαζε έναν… χαμηλών μεν τόνων, με σημειακές ωστόσο αλλαγές προσώπων, ανασχηματισμό. Τα δύο γεγονότα δεν είναι άσχετα μεταξύ τους. Το νέο κυβερνητικό σχήμα θα κληθεί να υλοποιήσει τις οδηγίες της επιτροπής “Πισσαρίδη” ενόψει της διαχείρισης των πόρων του Ταμείου Ανασυγκρότησης. Και δυστυχώς είναι βέβαιο, ούτε η κοινωνία ούτε το περιβάλλον, ούτε οι εργαζόμενοι ούτε οι συνταξιούχοι, θα ωφεληθούν από αυτούς τους πόρους. Γιατί τα ηνία στον τόπο τα κρατάει μία άκρως ιδεοληπτική εξουσία, που έχει εκφρασμένες απόψεις τόσο σε βάρος της εργασίας και των εργαζομένων όσο και σε βάρος μιας βιώσιμης ανάπτυξης με σεβασμό στο περιβάλλον.
Στο πλαίσιο αυτό, ο με “βελτιωτικές αλλαγές”, όπως τον χαρακτήρισε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, ανασχηματισμός, αποπνέει άκρως νεοφιλελεύθερο στίγμα, ευθυγραμμιζόμενος ακριβώς με τη φιλοσοφία της επιτροπής “Πισαρίδη” – περαιτέρω ελαστικοποίηση / ευελιξία της εργασίας και ιδιωτικοποίηση ασφαλιστικού συστήματος, χωρίς καμία πρόβλεψη για στήριξη της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας, η οποία, ωστόσο, αποτελεί τη ραχοκοκαλιά της εθνικής οικονομίας! Ενδεικτική είναι έτσι η τοποθέτηση στη θέση του υφυπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, αρμόδιου για τα θέματα Κοινωνικής Ασφάλισης, του μέλους της επιτροπής, κ. Τσακλόγλου, γνωστού υπέρμαχου της ιδιωτικοποίησης του ασφαλιστικού.
Με λίγα λόγια, η κυβερνητική επιλογή είναι μνημονιακή – εθνικής “κοπής” αυτή τη φορά: νεοδημοκρατικής έμπνευσης, νεοφιλελεύθερης φιλοσοφίας. Τοξική επιλογή για την κοινωνία, τους πολίτες, το περιβάλλον.
