“Πωλείται όπως είναι επιπλωμένο”. Αυτός θα μπορούσε κάλλιστα να είναι ο τίτλος της πολιτικής που ακολουθεί το επιτελικό κράτος του Κυριάκου Μητσοτάκη σε σχέση με τα δημόσια αγαθά της ενέργειας αλλά και του νερού: ξεπούλημα των πάντων προς όφελος των ιδιωτικών συμφερόντων και μάλιστα σε μια εποχή που η τάση στην Ευρώπη είναι η ενίσχυση των δημοσίων υπηρεσιών και οργανισμών, η επανακρατικοποίηση και όχι οι ιδιωτικοποιήσεις.
Τελευταίο κεφάλαιο η ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης του πόσιμου νερού της ΕΥΔΑΠ, όπως κατήγγειλε ο εκπρόσωπος εργαζομένων στο ΔΣ της εταιρίας.
Είχαν προηγηθεί και άλλα κεφάλαιο. Δεν είναι έτσι ούτε τυχαίο ούτε συμπτωματικό ότι ένα από τα πρώτα σχέδια που ανακοίνωσε προς υλοποίηση ο αντιπρόεδρος της ΝΔ και υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Κ. Χατζηδάκης ήταν η πώληση της ΔΕΠΑ Υποδομών, των δικτύων δηλαδή φυσικού αερίου – μιας κρίσιμης υποδομής, με σαφή χαρακτηριστικά εθνικού διακυβεύματος. Η σημερινή κυβέρνηση στο πλαίσιο του νέου Εθνικού Σχεδίου για την Ενέργεια και το Κλίμα στοχεύει στη δημιουργία νέων “τζακιών” στη βάση ενός καυσίμου για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργεια, το οποίο δεν θεωρείται “καθαρό” καθώς έχει εξίσου αρνητικό οικολογικό αποτύπωμα. Ακολούθως “σειρά” πήρε το δίκτυο μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας του ΑΔΜΗΕ, του δικτύου δηλαδή υψηλής τάσης, που η κυβέρνηση ξεπουλά με τον αντιπεριβαλλοντικό νόμο Χατζηδάκη.
Η αλήθεια είναι ότι “είναι πολλά τα λεφτά” στον τομέα της ενέργειας, ενόψει του νέου πακέτου “βοήθειας” της Κομισιόν, συνολικού ύψους 32 δις. Ένα μεγάλο ποσοστό του πακέτου αυτού αναμένεται να πάει στην απολιγνιτοποίηση, τα νέα προγράμματα “Εξοικονομώ”, την ηλεκτροκίνηση και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Το παιχνίδι “χοντραίνει” και η κυβέρνηση μοιράζει ξανά τα χαρτιά στον ενεργειακό τομέα, με σίγουρο χαμένο το Δημόσιο και τους πολίτες.
