Επεσε στην παγίδα και ο Μαδούρο

Μετά τα αρνητικά για την κυβέρνηση Μαδούρο αποτελέσματα των εκλογών στη Βενεζουέλα, η κατάσταση πλέον γίνεται πολύ ανησυχητική για την ίδια την πορεία της χώρας. Όσα πέτυχε το Κίνημα του Τσάβες και των διαδόχων του υπέρ του συνόλου της κοινωνίας και των πολιτών, τώρα κινδυνεύουν να τιναχθούν στον αέρα. Η επανάσταση των βενεζουελάνων που έφερε τα πάνω κάτω, που έδωσε ζωή και στα δύο τρίτα της χώρας που ήταν σε αφανισμό, κινδυνεύει να γίνει αιτία για έναν – γιατί όχι – εμφύλιο πόλεμο. Οι εγχώριοι ολιγάρχες, οι αντίπαλοι και πολέμιοι της κοινωνικής και λαϊκής πολιτικής του Τσάβες και τώρα του Μαδούρο, ήδη οργανώθηκαν και σχημάτισαν ισχυρό μέτωπο αντίστασης. Το παιχνίδι κινδυνεύει να χαθεί και αυτό διότι, δεν έγινε η «κάθαρση». Δεν ελέγχθηκε ο τομέας της Οικονομίας, στον οποίο κυρίαρχοι είναι οι εγχώριοι ολιγάρχες, που είτε κινούνται μόνον δια ίδιον όφελος είτε εκτελούν εντολές και είναι αχυράνθρωποι των αμερικανικών συμφερόντων και πολυεθνικών. Και το κλειδί, για τον πλήρη έλεγχο της χώρας (από τους ξενο-κινούμενους ολιγάρχες) είναι ο έλεγχος της κεντρικής τράπεζας της χώρας. Ελέγχοντας λοιπόν την κεντρική τράπεζα, ελέγχεις όλη την οικονομία της χώρας. Αυτό δεν το έπραξε ούτε ο Τσάβες αφήνοντας ασύδοτους τους ντόπιους ολιγάρχες και τελικά έπεσε στην παγίδα, με το γνωστό τραγικό αποτέλεσμα. Δεν το έπραξε όμως, ούτε ο Μαδούρο. Και ας ελπίσουμε ότι δεν θα συμβεί κάτι ανάλογα τραγικό. Έτσι, ο πρόεδρος της Βενεζουέλας, αναγκάζεται πλέον να ζητήσει από τους υπουργούς του να παραιτηθούν προκειμένου να προχωρήσει άμεσα σε «ανασχηματισμό» της κυβέρνησης. Αυτό σημαίνει ότι, ανά πάσα στιγμή, η όποια κυβέρνηση θα εξαρτάται από τις διαθέσεις της «συνασπισμένης» αντιπολίτευσης, η οποία ελέγχει πλέον την πλειοψηφία. Το παράδειγμα της Βενεζουέλας, οφείλει να είναι οδηγός, να είναι πυξίδα για τις χώρες που θέλουν να αποτάξουν από πάνω τους, τη Νέα Τάξη Πραγμάτων και τους επικυρίαρχους.