Χρέος στο 250% του ΑΕΠ το 2060, εάν δεν ληφθούν μέτρα, «βλέπει» το ΔΝΤ και ζητά τρεις γενναίες παρεμβάσεις, μεταξύ αυτών και «πάγωμα» επιτοκίων μάξιμουμ στο 1,5% έως το 2040, ώστε ο λόγος χρέους προς ΑΕΠ να διατηρηθεί πέριξ του 100% το 2060. Υποστηρίζει δε πως για να χαρακτηριστεί βιώσιμο το χρέος θα πρέπει οι χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας για την εξυπηρέτησή του να είναι χαμηλότερες του 10% του ΑΕΠ έως το 2040 και όχι άνω του 20% έως το 2060.
Το σχέδιο θα μπορούσε να φέρει εξοικονόμηση έως και 50% του ΑΕΠ, στο χρέος, σε όρους καθαρής παρούσας αξίας (NPV), από τα οποία τα 18 και 24 δις ευρώ προκύπτουν μόνο από το «κλείδωμα» επιτοκίων.
Ζητά σημαντική επέκταση στο χρόνο αποπληρωμής όλων των ευρωπαϊκών δανείων, επέκταση στις περιόδους χάριτος και για την αποπληρωμή αλλά και για την καταβολή τόκων και αυτόματο μηχανισμό ελάφρυνσης χρέους, σε ισχύ για την περίοδο μετά τη λήξη του τρέχοντος προγράμματος το 2018.
Η Κριστίν Λαγκάρντ για το ελληνικό χρέος θεωρεί πως η αναδιάρθρωση πρέπει να είναι «εμπροσθοβαρής» και να είναι χωρίς αιρεσιμότητα, μετά τη λήξη του τρέχοντος προγράμματος και να στηριχθεί σε στόχο πρωτογενούς πλεονάσματος 1,5% του ΑΕΠ και όχι 3,5%. Ειδικά για την αιρεσιμότητα καλεί την Ευρώπη να δώσει τέλος στη σπέκουλα των αγορών για το καθεστώς παραμονής της Ελλάδας στην Ευρωζώνη, διασφαλίζοντας πως τα μέτρα για ένα βιώσιμο το χρέος, δεν θα εξαρτώνται από την επιτυχή υλοποίηση ενός προγράμματος, για πολλά χρόνια μετά.
Αυτά θέλει η Λαγκάρντ. Αυτά όμως δεν τα θέλει το Βερολίνο. Δυστυχώς για εμάς ο Σόιμπλε δημιουργεί συνεχώς προβλήματα στο θέμα του Ελληνικού χρέους. Πως μπορούμε να ξεπεράσουμε το σκόπελο; Σε αυτό δεν υπάρχει σαφής απάντηση. Ή μάλλον υπάρχει. Ας ελπίσουμε να γίνει ανασχηματισμός στην Γερμανική κυβέρνηση και να φύγει από υπουργείο Οικονομικών ο Σόιμπλε. Άλλη λύση δεν υπάρχει!
