Η αποστολή της δημόσιας τηλεόρασης στον ειδησεογραφικό τομέα οφείλει να εκφράζει ένα διαφορετικό ήθος στην πολιτική ενημέρωση, να συμβαδίζει με την ανάγκη ανταπόκρισης στα αιτήματα της αντικειμενικότητας, του μη αποκλεισμού των διαφορετικών απόψεων, μακριά από την πίεση μιας εμπορευματοποιημένης προσέγγισης, όπως συμβαίνει κατά κόρον με τα ιδιωτικά κανάλια. Δεν είναι τυχαίο ότι οι «Ειδήσεις» των ιδιωτικών σταθμών επικεντρώνονται στα του αστυνομικού δελτίου, που ειδικά αυτή την περίοδο είναι εξαιρετικά πλούσιο, με άπειρες λεπτομέρειες, κλπ. Παράλληλα αυτή καθαυτή η πολιτική ενημέρωση γίνεται συστηματικά «μονόπαντα», αποκλειστικά σε βάρος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, η οποία, παρότι δεν ασκεί πλέον εξουσία, εξακολουθεί να είναι το «κόκκινο πανί». Της ασκείται λοιπόν δριμεία κριτική σα να είχε αυτή ακόμη τα ηνία της χώρας. Ακριβώς ό,τι κάνει και η κυβέρνηση της ΝΔ (από κοντά και το ΚΙΝΑΛ) που εξακολουθούν να επιτίθενται στον Αλέξη Τσίπρα σα να μην πέρασε μία μέρα από τότε που έφυγε από το Μέγαρο Μαξίμου.
Δεν πρόκειται έτσι να θέσουν ποτέ το ερώτημα πχ γιατί ακόμη και τώρα (ημέρα Τρίτη, 30 Ιουνίου, που γράφονται αυτές οι γραμμές), η κυβέρνηση δεν έχει δώσει στη δημοσιότητα τη λίστα με τα ΜΜΕ και τις ιστοσελίδες όπου μοιράστηκαν τα 20 εκατομμύρια της καμπάνιας «Μένουμε Σπίτι». Ούτε το θέμα των 2.6 εκατομμυρίων που φέρονται να κατέληξαν στα ταμεία της ΝΔ επί Σαμαρά, εκείνο του 1.7 που φέρεται να ζημιώθηκε το Δημόσιο από τον σύζυγο της εισαγγελέως Ράικου και πολλά ακόμη.
Δυστυχώς (και αυτό μειώνει τη δουλειά των καλών και άξιων συναδέλφων που εργάζονται ευσυνείδητα στην ΕΡΤ) την ίδια «συνταγή» ακολουθεί και η δημόσια τηλεόραση, υπονομεύοντας την αποστολή της, αναιρώντας το χαρακτήρα της, στο βωμό μιας κομματικής λογικής. Κρίμα…
