Της Ελένης Τσερεζόλε
Από επιτυχία σε επιτυχία, πελαγοδρομεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Μετά από την εξαιρετική «επιτυχία» της στην αντιμετώπιση της κρίσης στο ποδόσφαιρο, η κυβέρνηση των αρίστων αποφάσισε να «λύσει» και το προσφυγικό. Ένα κρίσιμο θέμα, το οποίο στα χέρια της σημερινής κυβέρνησης, η οποία ως Αξιωματική Αντιπολίτευση λοιδορούσε τον ΣΥΡΙΖΑ, έχει κακοπάθει. Μετά από τη διάλυση και την επανασύσταση του αρμόδιου υπουργείου, μετά από τη διαδοχική ανάληψη της σχετικής ευθύνης από τέσσερις (!) υπουργούς, το θέμα «προσγειώθηκε» στα χέρια του κ. Μηταράκη (υπουργός πλέον Μετανάστευσης και Ασύλου), προς μεγάλη ανακούφιση του υπουργού Εργασίας, Γιάννη Βρούτση, που δεν είχε και τις καλύτερες των σχέσεων με τον, μέχρι πρότινος, υφυπουργός του. Και μόνο η συγκεκριμένη μεθόδευση, δείχνει την ποιότητα και το μέγεθος του ενδιαφέροντος της κυβέρνησης για το προσφυγικό / μεταναστευτικό…
Στο πλαίσιο αυτό η κυβέρνηση μοιάζει να επιλέγει άλλη μια λάθος κίνηση ή, ορθότερα, μια κίνηση που δεν αποφέρει λύση αλλά θα επιδεινώσει τα πράγματα. Την εγκατάσταση πλωτού… εμποδίου των 2.5 χιλιομέτρων που θα ρίξει στη θάλασσα ανοικτά της Μυτιλήνης προκειμένου να εμποδιστούν οι βάρκες με τους πρόσφυγες – μετανάστες να προσεγγίσουν το νησί. Δεν χρειάζεται να γνωρίζει κανείς το θέμα σε βάθος, για να αντιληφθεί ότι η συγκεκριμένη επιλογή είναι, επιεικώς μιλώντας, διπλά άγονη. Και διπλά αδιέξοδη. Πρώτον, μπορεί να προκαλέσει ανθρώπινες απώλειες. Και δεύτερον, είναι και αποτελεσματικά, αναξιόπιστη: ένας θαλάσσιος φράκτης είναι εύκολο να παρακαμφθεί.
Ενδεχομένως το πιο άμεσο να είναι από τη… φαεινή αυτή ιδέα κάποιοι θα αποκομίσουν οικονομικό όφελος: περίπου μισό εκατομμύριο ευρώ, ενδεχομένως και ένα εκατομμύριο… Είναι πολύ πιθανόν αυτό να πρυτάνευσε στη λογική της συγκεκριμένης επιλογής…
