Πολλοί περιμένου να περάσουν οι μέρες ώστε να τελειώσει ο εφιάλτης του 2020, προσδοκώντας –όπως είναι λογικό και γίνεται κάθε χρόνο- ότι το 2021 θα είναι καλύτερο. «Να πάει και να μην γυρίσει», ακούγεται ολοένα και συχνότερα για τη χρονιά που εκπνέει σε μερικές ημέρες από σήμερα και η αλήθεια είναι πως το 2020 δε θα λείψει σε κανέναν-καμία.
Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι το 2021 θα είναι μία χρονιά που όλα θα είναι στρωμένα με ροδοπέταλα. Βεβαίως, σίγουρα θα έχουμε λιγότερα περιοριστικά μέτρα. Σίγουρα, θα ζήσουμε λιγότερους περιορισμούς στα σπίτια μας και θα καταφέρουμε να βγούμε περισσότερο, να αισθανθούμε πιο ελεύθεροι, ενδεχομένως και να κάνουμε «κανονικές» διακοπές. Τουλάχιστον, όμως, σε υγειονομικό επίπεδο, αφού οι διακοπές, οι βόλτες, τα γεύματα και τα δείπνα στις ταβέρνες και τα εστιατόρια, θέλουν λεφτά. Και σε οικονομικό επίπεδο, όλα δείχνουν ότι το 2021 δε θα είναι μια καλή χρονιά.
Όσο θα υποχωρεί η πανδημία, θα υποχωρούν αντιστοίχως και τα μέτρα στήριξης της οικονομίας –ακόμη κι αυτά τα λίγα, τα ανεπαρκή. Ο «αναπνευστήρας» στον οποίο έχουν μπει πολλές μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις θα σταματήσει να λειτουργεί, ενώ οι «αναστολές» των εργαζόμενων θα τελειώσουν. Και τότε, θα φανούν τα «λουκέτα», πολλές αναστολές θα αντικατασταθούν από απολύσεις και η ανεργία θα εκραγεί. Σύμφωνα με μετριοπαθείς υπολογισμούς, περί τις 200.000 μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις δε θα καταφέρουν να σηκώσουν ρολά και, αν κρίνουμε από τον τρόπο που η κυβέρνηση (αλλά και οι τράπεζες…) αντιμετωπίζουν τους μικρούς και τους μεσαίους, τότε προφανώς δεν χρειάζεται να έχει κανείς Νόμπελ στα Οικονομικά για να καταλάβει ότι το πρώτο εξάμηνο του 2021, ώσπου να κατακάτσει ο κουρνιαχτός από την πανδημία, θα λάβουν χώρα στην αγορά βίαιες αλλαγές και ανακατατάξεις, που θα ξαναγράψουν από την αρχή τον επιχειρηματικό χάρτη. Οι «μεγάλοι» καραδοκούν, η κυβέρνηση πιστεύει επισήμως ότι «οι πολλές μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις και το μεγάλο ποσοστό αυτοαπασχόλησης αποτελούν διαρθρωτικά προβλήματα της οικονομίας» και οι «μικροί» και οι «μεσαίοι» έχουν εξαντλήσει τις αντοχές τους και ό,τι «λίπος» ενδεχομένως να διέθεταν –άλλωστε μην ξεχνάμε ότι μιλάμε για επιχειρήσεις που δοκιμάστηκαν κατά την σχεδόν δεκαετή μνημονιακή περιπέτεια.
Όλο αυτό θα αφήσει πίσω ως άνεργους και οικονομικά κατεστραμμένους πολλούς επιχειρηματίες, ελεύθερους επαγγελματίες, εργαζόμενους, ανειδίκευτους ή ειδικευμένους εργάτες, τεχνίτες κτλ. Η κατάσταση θα είναι εφιαλτική και ο εφιάλτης θα ενταθεί, αν συνυπολογίσει κανείς πόσο «αλλεργική» είναι αυτή η κυβέρνηση στο να απλώνει ένα δίχτυ κοινωνικής προστασίας προς όλους όσοι το έχουν ανάγκη.
