Βλέπουμε ξανά, με την επανάληψη της διαπραγμάτευσης, να παίζεται το ίδιο έργο, με τους δανειστές να εμφανίζονται, πιεστικοί μεν, ανεύθυνοι δε.
Οι ίδιοι δε γνωρίζουν τίποτα «για το φόνο», επιρρίπτοντας όλη την ευθύνη στις κακές κυβερνήσεις. Το τελευταίο διάστημα, το «έργο» έχει εμπλουτιστεί με νέες «σκηνές», αλλά και νέους «πρωταγωνιστές». Για προφανείς, καθαρά πολιτικούς λόγους, επιχειρείται να εμφανιστεί η κυβέρνηση, ως η αποκλειστική υπαίτια, για την εφαρμοζόμενη πολιτική, ενώ, υποτίθεται, πως οι δανειστές πρότειναν διαφορετικό μίγμα πολιτικής, που δε θα στηρίζεται στην υπερφορολόγηση. «Απρόσμενος συνήγορος» των δανειστών, η «ευρωπαϊκή» αντιπολίτευση, που, επίσης, ισχυρίζεται, πως δε φταίει το πρόγραμμα, που και οι ίδιοι ψήφισαν. Χωρίς να θέτουν υπό αμφισβήτηση τους ποσοτικούς στόχους, υποστηρίζουν, σε αρμονική σύμπλευση με τους δανειστές, ότι υπάρχει ένας άλλος τρόπος υλοποίησης, που θα εστιάζει στη μείωση των δαπανών, μέσω της οποίας θα καταστεί δυνατή η μείωση των φόρων. Να τους θυμίσουμε, λοιπόν, ότι το πρόγραμμα, που οι «ανεύθυνοι» δανειστές επέβαλλαν και είχαν συνυπογράψει οι προηγούμενες κυβερνήσεις, προϋποθέτει περικοπές, επί παραδείγματι, στο ασφαλιστικό σύστημα, που, με τα «υπόλοιπα» από την προηγούμενη διαχείριση, προσεγγίζει τα 2,5 δις, για τη διετία 2016-17. Μπορεί να μας εξηγήσει κάποιος, ποιος μαγικός τρόπος υπάρχει, που να εξασφαλίζει την υλοποίηση αυτού του στόχου, χωρίς επώδυνες περικοπές; Εχουν να υποδείξουν, από την αξιωματική αντιπολίτευση επί παραδείγματι, αντίστοιχες περικοπές δαπανών, που να καλύπτουν τον ποσοτικό στόχο; Εδώ, θα πείτε, δε μπορούν να μας υποδείξουν τα «ισοδύναμα» για τη μείωση κατά 30% του ΕΝΦΙΑ, κάνοντας, αόριστα, λόγο, δια του αρμόδιου τομεάρχη, για «εξορθολογισμό», που δε θα περιλαμβάνει, πάντως, απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων (μήπως περαιτέρω μειώσεις μισθών;). Αυτό που δε λένε, όμως, στην αξιωματική αντιπολίτευση, είναι πως αποτελεί επιλογή των δανειστών, η επιβολή του ύψους του φόρου στην ακίνητη περιουσία (ΕΝΦΙΑ), που είχε φτάσει, πέρσι, στα 3,5 δις. Ή μήπως δεν οφείλεται στην, ασφυκτική, πίεση των δανειστών, η εκ νέου αύξηση του ΦΠΑ στον ανώτατο συντελεστή του 24%, καταργώντας ακόμη και τη μειωμένη φορολόγηση στα ακριτικά μας νησιά; Ή, μήπως, έχουν απομείνει και πολλά περιθώρια, στις δημόσιες δαπάνες, μετά τα όσα έχουν προηγηθεί; Ας σταματήσει, επομένως, το παραμύθι περί των «ανεύθυνων» δανειστών, που διακινούν και οι εγχώριοι παπαγάλοι. Δικό τους έργο, είναι αυτό που ζούμε.
