Ο θoρυβος που δημιουργήθηκε από τις ετεροχρονισμένες καταγγελίες του πρώην υπουργού Προστασίας του Πολίτη, πρόσφερε, μεταξύ άλλων, την ευκαιρία, στα συστημικά μέσα της διαπλοκής, να επιδοθούν, για μια ακόμη φορά, σ’ ένα ρεσιτάλ τρομολαγνείας.
Δε δίστασαν, μάλιστα, να στοχοποιήσουν γνωστό στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, με μακρά θητεία στο χώρο της Ανανεωτικής Αριστεράς, προβάλλοντας δημόσιες τοποθετήσεις του, με τις οποίες δεν έκανε τίποτε άλλο, παρά να υπερασπίζεται τα δικαιώματα κρατουμένων, που κατηγορούνται ή έχουν καταδικασθεί, για συμμετοχή σε τρομοκρατικές οργανώσεις. Δηλαδή, κατά τη λογική τους, αν κάποιος υποστηρίξει το αίτημα του Σάββα Ξηρού, για αποφυλάκιση (ακριβέστερα, για έκτιση του υπολοίπου της ποινής του κατ’ οίκον) επικαλούμενος τα, αποδεδειγμένα, ανυπέρβλητα προβλήματα υγείας του, καθίσταται και συνεργός στα εγκλήματα, για τα οποία έχει καταδικασθεί! Βέβαια, για να μην αδικούμε τους σημερινούς «τρομοαστέρες», δεν είναι οι πρώτοι διδάξαντες, καθώς το «άθλημα» κρατάει χρόνια, από τα μέσα της δεκαετίας του ’70, όταν εμφανίστηκε το φαινόμενο της τρομοκρατίας. Οσοι είμαστε μιας κάποιας ηλικίας, θυμόμαστε τη σεναριογραφία του, δεξιού κυρίως, τύπου, για την υποτιθέμενη σχέση του ΠΑΣΟΚ με την τρομοκρατία, με αναγωγή στην εποχή της χούντας και το ΠΑΚ. Αναπτύσσονταν μάλιστα και αστείες θεωρίες, σύμφωνα με τις οποίες, το ΠΑΣΟΚ ήταν μια απλή «οργάνωση επιφανείας», πίσω από την οποία… κρυβόταν ο Κουφοντίνας. Από μια στιγμή και μετά, στο «παιχνίδι» μπήκαν και στελέχη της Αριστεράς, ακόμη και πρώην στελέχη του Κινήματος. Το πιο ακραίο παράδειγμα, ήταν εκείνο του Μίκη Θεοδωράκη, που έφτασε στο σημείο να καταθέσει ενόρκως, στον αείμνηστο εισαγγελέα Τσεβά, ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν ο πραγματικός αρχηγός της 17 ΝΟΕΜΒΡΗ! Ηταν τέτοιο το κλίμα της εποχής, ώστε να πέσει στην παγίδα και ο ίδιος ο ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ, «φωτογραφίζοντας» (μετά τη δολοφονία του βιομήχανου Δημήτρη Αγγελόπουλου) ως «εγκέφαλο», παλιό αγωνιστή του ΠΑΚ και μετέπειτα βουλευτή του ΠΑΣΟΚ….
Είχαμε φτάσει στο σημείο, ώστε βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, όπως η αείμνηστη Μελίνα Μερκούρη, αλλά και ο Θεόδωρος Πάγκαλος, να κατηγορηθούν, περίπου ως «συμπαθούντες» την τρομοκρατία, επειδή κατέθεσαν ως μάρτυρες υπεράσπισης, σε σχετική δίκη. Ωσπου ήρθε το σωτήριο 2001, με την εξάρθρωση της πραγματικής 17 ΝΟΕΜΒΡΗ, για να καταπέσουν τα σενάρια και να γελοιοποιηθούν οι σεναριογράφοι. Το πάθημα, όμως, δεν έγινε μάθημα και, απλώς, αντί του ΠΑΣΟΚ έχουμε τον ΣΥΡΙΖΑ. Ελπίζουμε, να μη φιλοδοξεί και ο αγαπητός κ. Πανούσης, να μιμηθεί τον Μίκη, στη χειρότερη στιγμή του.
