Η πορεία είναι σταθερή προς την έξοδο από την κρίση, αλλά ο δρόμος είναι δύσκολος. Αυτό δεν προσπάθησε να το κρύψει ο πρωθυπουργός στο μήνυμά του με αφορμή τα δυο χρόνια από τις εκλογές της 20ης Σεπτεμβρίου του 2015. Κρατάμε την αναγνώριση ότι αναγκάστηκε να πάρει δύσκολες αποφάσεις «με τις λιγότερες δυνατές πληγές για την κοινωνική πλειοψηφία» ώστε να μην λοξοδρομήσουμε.
Κρατάμε επίσης την παραδοχή ότι «Είμαστε ακόμη στο νερό και κολυμπάμε, αλλά το κεφάλι μας είναι έξω. Παίρνουμε ανάσες και βλέπουμε καθαρά τη στεριά. Είναι κοντά μας». Όλες οι λέξεις που χρησιμοποιεί έχουν σημασία.
Γιατί δεν μπορεί να υπάρχει ικανοποίηση από το γεγονός ότι η πλειοψηφία των νοικοκυριών δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στις βασικές του ανάγκες. Ότι υπάρχουν σε ισχύ σκληρά μέτρα, ενώ υπάρχει ακόμα μπροστά μας ο κίνδυνος νέων περικοπών όσο και αν αυτές θα είναι μικρές. Κρατάμε και το γεγονός ότι οι εκλογές θα γίνουν το 2019.
Όμως και η υπόθεση στον Σαρωνικό δείχνει ότι η κυβέρνηση πρέπει να τρέξει πολύ γρηγορότερα και με καλύτερα αποτελέσματα. Πρέπει να κάνει μεγάλες αλλαγές σε ό,τι αφορά την λειτουργία του κράτους, των υπουργείων, των δημόσιων υπηρεσιών. Πρέπει να καταργήσει νόμους και εγκυκλίους, ώστε να πάρει ανάσα ο πολίτης και να τρέξει και η οικονομία.
Υπάρχουν ζητήματα σημαντικά που πρέπει να ξαναδεί και αν επαναδιαπραγματευθεί με τους δανειστές. Όπως είναι το θέμα των κατασχέσεων αλλά και των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών.
Όλοι αναγνωρίζουν πως αν αυξηθούν οι δόσεις, τότε το κράτος έχει να κερδίσει. Κι όμως δεν γίνεται ακόμα. Όπως πρέπει κάποια στιγμή να ειπωθεί πότε θα μπει τέλος στα capital controls.
Και βεβαίως υπάρχουν και τα λεγόμενα θέματα της καθημερινότητας τα οποία επίσης η κυβέρνηση μπορεί να διαχειριστεί αποτελεσματικότερα.
Όλα αυτά θα δώσουν μικρές έστω ανάσες σε μια ταλαιπωρημένη και στεναχωρημένη κοινωνία. Τα βάρη που κουβαλάμε είναι μεγάλα, αλλά γίνεται το φορτίο ακόμα πιο δυσβάστακτο από το γεγονός ότι δεν υπάρχει τρόπος να αντιμετωπισθούν τα καθημερινά έξοδα. Η διαβίωση. Είμαστε ακόμα στα δύσκολα.
«Κ»
