Δύο μέτρα και δύο σταθμά το ΔΝΤ

Μια απόφαση που δείχνει αν μη τι άλλο, πολιτική δύο μέτρων και δύο σταθμών, πήρε το ΔΝΤ αναφορικά με δανειζόμενα ή πτωχευμένα κράτη. Πρόκειται για την περίπτωση της Ουκρανίας, η οποία ως γνωστόν έχει κηρύξει στάση πληρωμών προς τους διεθνείς πιστωτές και προς την Ρωσία, στην οποία οφείλει περί τα 3 δις δολάρια. Και το ΔΝΤ, αφενός προχωράει σε ονομαστικό «κούρεμα» του χρέους, κατά παράβαση της πολιτικής που διέπει το διεθνή πιστωτικό Οργανισμό και αφετέρου, συνεχίζει να δανειοδοτεί (!) την ήδη πτωχευμένη Ουκρανία. Ως τώρα, με βάση το καταστατικό του ΔΝΤ απαγορευόταν η χορήγηση οικονομικής βοήθειας σε χώρες, οι οποίες έχουν καθυστερήσει να εξοφλήσουν τα δάνεια που έχουν ήδη λάβει. Αυτό ουσιαστικά το καταργεί το Διεθνές Ταμείο στην περίπτωση της Ουκρανίας. Η εξέλιξη αυτή αφορά άμεσα και στην Ελλάδα, η οποία πλέον οφείλει να υιοθετήσει την πρακτική της Ουκρανίας. Και τίθενται τα ερωτήματα: Για ποιο λόγο, το ΔΝΤ απέναντι στην Ελλάδα δεν έχει την ίδια τακτική; Για ποιο λόγο, από την Ελλάδα ζητάει με τελεσίγραφα την επιστροφή των δανείων και μάλιστα θέτει επιπλέον όρους και προϋποθέσεις; Για ποιο λόγο, το Διεθνές Ταμείο αναθεώρησε την τακτική του στην περίπτωση της Ουκρανίας και όχι για την Ελλάδα; Υπάρχει ή δεν υπάρχει με αυτήν την πρακτική πρόβλημα στο διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα; Να σημειωθεί πως στις 20 Δεκεμβρίου 2015, η ουκρανική κυβέρνηση καλείται να εξοφλήσει στην Ρωσία 3 δις δολάρια. Εντούτοις, όπως έχουν δηλώσει επανειλημμένα αξιωματούχοι της χώρας αυτής, δεν πρόκειται να το πράξουν. Σε περίπτωση μη αποπληρωμής των χρημάτων, σύμφωνα με τους προηγούμενους κανόνες του ΔΝΤ, ο οργανισμός θα έπρεπε να διακόψει τη βοήθεια προς την Ουκρανία.