Το δημοσίευμα κυριακάτικης εφημερίδας σχετικά με το δάνειο των 100.000 που πήρε ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας, Παύλος Πολάκης ήταν και χθες «πρώτο θέμα» στις εφημερίδες, στα ραδιόφωνα και τις τηλεοράσεις, ενώ η στήλη θα διακινδυνεύσει την πρόβλεψη ότι αυτό θα γίνει και σήμερα, αλλά και όσο… αντέξει η υπόθεση να παραμένει στην κορυφή της επικαιρότητας.
Σημειωτέον ότι όσο κι αν προφανώς ισχύει το «εξ όνυχος τον λέοντα» και σε τέτοιες περιπτώσεις οι διευκρινίσεις και οι εξηγήσεις είναι απαραίτητες και επιβεβλημένες, τα βασικά στοιχεία της υπόθεσης δεν δείχνουν κάτι επιλήψιμο: ένα πολιτικό πρόσωπο παίρνει δάνειο υποθηκεύοντας το σπίτι του –και όχι με «αέρα», όπως άλλοι στο παρελθόν- και, συν τοις άλλοις, η αξία του σπιτιού του είναι μεγαλύτερη από το δάνειο που πήρε. Επιπροσθέτως, ο Παύλος Πολάκης και ως βουλευτής-υπουργός, αλλά και ως γιατρός νωρίτερα έχει υψηλά εισοδήματα, που προφανώς και δικαιολογούν –με τραπεζικά κριτήρια- το ύψος του δανείου που πήρε. Ένα δάνειο το οποίο, παρεμπιπτόντως, ούτε «κόκκινο» είναι ούτε καθυστερούμενο. Κι αυτό, για την περίπτωση πολιτικών προσώπων και κομμάτων, είναι δυστυχώς η εξαίρεση και όχι ο κανόνας. Ο κανόνας είναι τα θαλασσοδάνεια της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, αλλά και κάτι «κόκκινα» δάνεια οικογενειακών εφημερίδων, όπως ο «Κήρυκας Χανίων»…
Αυτά ως προς την υπόθεση Πολάκη. Την υπόθεση που παραμένει στην αιχμή της επικαιρότητας, με στελέχη της αντιπολίτευσης να ξιφουλκούν ήδη από το βράδυ του περασμένου Σαββάτου και να ζητούν εξηγήσεις –παρέα με τα αντιπολιτευόμενα και αντι-ΣΥΡΙΖΑ ΜΜΕ. Δηλαδή, από το Σάββατο το βράδυ οι εν λόγω κάνουν το ακριβώς αντίθετο απ’ ό,τι έκαναν για την υπόθεση Τσουκάτου: ο πάλαι ποτέ «στρατηγός» του ΠΑΣΟΚ, ο «άνθρωπος του προέδρου» επί προεδρίας Σημίτη, ομολόγησε για μία ακόμη φορά ότι το ΠΑΣΟΚ πήρε 16 δισεκατομμύρια δραχμές στις –οριακές– εκλογές του 2000, ενώ ταυτοχρόνως τόνισε ότι την περίοδο της «ισχυρής Ελλάδας» και του «εκσυχρονισμού» και τα δύο μεγάλα κόμματα έπαιρναν «χορηγίες» από μεγάλες εταιρείες. Η κατάθεση Τσουκάτου είναι ο ορισμός αυτού που στη δημοσιογραφική γλώσσα αποκαλείται «αποκαλύψεις-βόμβα». Ωστόσο, τα ΜΜΕ ελάχιστα ασχολήθηκαν με την υπόθεση. Οι «βόμβες» Τσουκάτου δεν «χώρεσαν» στα περισσότερα δελτία ειδήσεων, ούτε στα πρωτοσέλιδα των περισσότερων εφημερίδων. Ταυτοχρόνως, τα στελέχη του ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ, αντί να ζητήσουν μία «συγγνώμη», κουνούσαν και… το δάχτυλο, έκαναν λόγο για «απαντημένα θέματα» -μόνο «νερό κι αλάτι» δεν μας είπαν. Όσο για τα λαλίστατα στελέχη της ΝΔ, ήπιαν τον αμίλητο νερό –κι αυτό παρά το γεγονός ότι οι αποκαλύψεις Τσουκάτου έδειξαν για μία ακόμη φορά ότι η οριακή νίκη Σημίτη το 2000, με διαφορά μικρότερη των 100.000 ψήφων, ήταν ακόμη περισσότερο οριακή –«στην τρίχα», θα μπορούσε να πει κανείς, αφού το ΠΑΣΟΚ έκανε υπέρβαση εκλογικών δαπανών, είχε ναυλώσει «ό,τι αεροπλάνο πετούσε» -κατά την προσφιλή έκφραση του «στρατηγού» του ΠΑΣΟΚ- και όλα αυτά προφανώς μέτρησαν την κάλπη.
Αλλά εντάξει: γιατί να χωρέσουν στα πρωτοσέλιδα των ΜΜΕ οι αποκαλύψεις Τσουκάτου, που τεκμηριώνουν όλες τις σχέσεις διαπλοκής μεταξύ πολιτικής και επιχειρηματικής ελίτ που μας έριξαν στα δίχτυα των Μνημονίων; Δεν είναι δε και το δάνειο του Πολάκη που εξυπηρετείται κανονικά και αφορά στο υποθηκευμένο από την τράπεζα σπίτι του…
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΕΛΙΓΓΩΝΗΣ
