Die Welt: Πρόσφυγες και ευρώ στραγγαλίζουν τον Ευρωπαϊκό νότο

Κύριο άρθρο της εφημερίδας Die Welt υποστηρίζει πως το ευρώ και η προσφυγική κρίση είναι ο λόγος που ο νότος της Ευρώπης «στραγγαλίζεται», ενώ τονίζει πως το τελευταίο αποτελεί υπαρξιακό κίνδυνο για την ΕΕ. Παρατηρεί ότι μεσογειακές χώρες, όπως και η Ελλάδα, αντιμετωπίζουν τρομερά άχθη και προβλήματα λόγο της συμμετοχής τους στην ενωμένη Ευρώπη.

 Μάλιστα η γερμανική εφημερίδα φέρνει ως παράδειγμα του ισχυρισμού της, την ίδια τη χώρα μας, που όπως αναφέρει η Die Welt κατέρρευσε μετά από 10 χρόνια ένταξης στην ευρωζώνη. Εκτός από την Ελλάδα το δεύτερο παράδειγμα είναι η Πορτογαλία, όπου το 1995 δεν είχε χρέη αλλά αναγκάστηκε να μπει στον μηχανισμό διάσωσης. Στο εκτενές δημοσίευμα θυμίζει πως και για την περίπτωση της Κύπρου, στην οποία προκειμένου να σωθεί η οικονομία, χιλιάδες Κύπριοι έχασαν από τις καταθέσεις τους μεγάλα ποσά.

 Στη «χαλασμένη» Ευρώπη αποδίδει και την πολιτική κρίση της Ισπανίας, με την Καταλονία που θέλει να γίνει ανεξάρτητο κράτος ή έστω να πετύχει έναν καλύτερο, οικονομικό κυρίως, διακανονισμό με τη Μαδρίτη, που θα είχε αυξημένες εξουσίες ως αυτόνομο καθεστώς. Συνδέει την πολιτική κρίση με την Ευρωπαϊκή οικονομική, καθώς σύμφωνα με την εφημερίδα δύο πρακτικές αφορμές ήταν η άνοδος των τιμών στην αγορά ακινήτων και έπειτα η έλλειψη εμπιστοσύνης της «πλούσιας» Καταλονίας προς τη διαχείριση της κεντρικής κυβέρνησης.

 Το άρθρο καταλήγει λέγοντας ότι «η Μεσόγειος είναι η κοιτίδα της ευρωπαϊκής ιδέας», αλλά αν το ευρώ συνεχίζει να αποδεικνύεται βάρος των εθνικών οικονομιών και οι μαζικές προσφυγικές-μεταναστευτικές ροές στον νότο συνεχιστούν τότε η ίδια περιοχή, το λίκνο της Ευρώπης, θα γίνει η «ταφόπλακα της Ευρώπης».

 Είναι πλέον αντιληπτό ότι πολλά έχουν αλλάξει στην Ευρώπη τα τελευταία χρόνια που τόσο το μοντέλο του κοινωνικού -πελατειακού- κράτους καταρρέει, 9 στους 10 Έλληνες δεν εμπιστεύονται το σύστημα ασφάλισης για παράδειγμα, και μαζί μ’ αυτό οι αξίες του φιλελευθερισμού που το έφεραν. Καλώς ή κακώς αυτή είναι η Ευρώπη, τώρα, αλλά όχι για πάντα, για πολύ λίγο βασικά.

 Τον τελευταίο καιρό όμως υπάρχει ένα φως στο τούνελ, μια διάθεση για αλλαγή, μέσα στην ευρεία ευρωπαϊκή οικογένεια παράλληλοι με τις δυσκολίες που την κλυδωνίζουν. Άλλοι το βλέπουν στο πρόσωπο του Εμμανουέλ Μακρόν, και τα σχέδια του για κοινό προϋπολογισμό και υπουργό Οικονομικών. Υπάρχουν και αυτοί που το βλέπουν στη γενικότερη προσπάθεια της Ευρώπης να αυτοεξυγιανθεί, είτε υπολογίζοντας ελπιδοφόρα ή συντηρητικά, αλλά κανείς δεν θέλει να εγκαταλείψει το πλοίο της Ευρώπης, γιατί χώρια όλοι ξέρουν πως τα πράγματα δεν θα είναι τόσο καλά. Η Ευρώπη το έχει καταλάβει και προσπαθεί, ή μέρος της, να αλλάξει.

 Με το μοντέλο της ηγεμονικής Γερμανίας και ΣΙΑ, η Ευρώπη έφτασε εδώ, τώρα όλοι σιγά σιγά ξεπηδούν ζητώντας και επιβάλλοντας αλλαγές στις ισορροπίες και βρίσκουν τον καλύτερο δρόμο. Όχι μόνο για την επιβίωση μιας ιδέας αλλά για την επιβίωση των λαών. Με τις σωστές κινήσεις όλα είναι πιθανά…