Διαβάζοντας δημοσκοπήσεις

Αυτήν την φορά φρόντισε ο ίδιος ο Νίκος Μαραντζίδης του ΠΑΜΑΚ, παρουσιάζοντας στον αδειούχο ΣΚΑΙ την πρώτη σφυγμομέτρηση της σαιζόν, να προειδοποιήσει για το παρουσιαζόμενο στον Τύπο κεντρικό εύρημά του – τις 10 μοναδες που προηγείται η ΝΔ (ως Αξιωματική Αντιπολίτευση) απο τον ΣΥΡΙΖΑ (ως κυβερνώσα Αριστερά). Αμα “κατέβει” κανείς στην ουσία, δηλαδή στις συσπειρώσεις όσων προηγουμένως είχαν επιλέξει ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ (και, συνεπώς, τους είχαν εμπιστευθεί αντίστοιχα τον ρόλο Κυβέρνησης και Αντιπολίτευσης) βρίσκει την μεν συσπείρωση των Συριζαίων κοντά το 45% – μοναδικό φαινόμενο αποσυσπείρωσης, πλην οταν έλιωνε το πάλαι ποτέ διαλάμψαν ΠΑΣΟΚ στα χέρια του Βαγγέλη Βενιζέλου – ενώ εκείνη της ΝΔ στο 80% – επίσης σπάνιο φαινόμενο.

Οπότε, ο “καταναλωτής” της πρωτογενούς δημοσκοπικής ύλης – αφου πάρει τα ρίσκα του ότι πρόκειται για μετρήσεις αποκαλόκαιρου (1-2 Σεπτεμβρίου), πάνω στις οποίες “πέφτει” τώρα η παραζάλη με τις τηλεοπτικές άδειες, η δίδυμη ΔΕΘ (Τσίπρα και Μητσοτάκη) αλλά και η βαθμιαία συνειδητοποίηση του κόστους του Μνημονίου-3 – μπορεί να πάει το επιχείρημα είτε στην μια άκρια, είτε στην άλλη.

Η μια άκρια είναι, ότι η ΝΔ δεν κατόρθωσε, παρόλη την πίεση που υφίσταται η Κυβέρνηση απ όλα όσα φορτώθηκε, να αυξήσει την ελκυστικότητά της ώστε να προσελκύσει ένα ευρύτερο κοινό (μάλιστα, λογικά όλο και κάποιο ποσοστάκι τράβηξε ήδη και από το περιθωριοποιούμενο Ποτάμι, αν μη και από τον καημένο τον Πάνο Καμμένο που όσο φωνάζει τόσο ζαρώνει – δημοσκοπικά). Ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ ασφαλώς έχει κατρακυλήσει, αλλά “κρατιέται” , έχει εφεδρείες – αφού ένας στους τέσσερεις πρώην ψηφοφόρους του έχει αποτραβηχτεί (με μόλις έναν στους 12 έχει πάει ΝΔ).

Η άλλη είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει χάσει το παιχνίδι, έχει “λερωθεί” όπως το ΠΑΣΟΚ πρώτα και η Σαμαρική ΝΔ στην συνέχεια, από το Μνημόνιό “του”. Οι δέκα μονάδες υστέρηση απο την Ν.Δ. , συν η προπόρευση Κυριάκου αυτό δείχνουν. Απλώς, η ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη δεν έχει βρει ακόμη μια διαφορετική περπατησιά, να της φέρει πίσω τα παραστρατημένα ψηφαλάκια.

Όπως είπαμε ο “καταναλωτής” της δημοσκοπικής ύλης θα κάνει την ανάγνωση που εκεινος προτιμά. Όμως τα κομματικά επιτελεία, κάνοντας την δική τους, θα πάρουν τα ρίσκα τους – ήδη στην ΔΕΘ. Παράδειγμα: άμα ο Αλέξης Τσίπρας για να επαναπατρίσει/επανασυσπειρώσει το 25% των παλιών του ψηφοφόρων που έχουν τελείως αποτραβηχτεί (πηγαίνοντας στην αποχή ή/και το άκυρο, όχι στους αναποφάσιστους) θεωρήσει ότι ένα νέο “Πρόγραμμα Θεσσαλονίκης” είναι η λύση, κάνει μιαν επιλογή. άμα ανοίξει νέο μέτωπο με την Τρόικα/τους “εταίρους”, κάνει μιαν άλλη.

Ο λογαριασμός θα τον περιμένει στην παρακάτω γωνία.

Ακόμη μεγαλύτερο σασπένς το πώς θα διαβάσει τα δημοσκοπικά ευρήματα ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Εκείνος ήδη βομβαρδίζεται από τους πικραμένους του δικού του χώρου – παράδειγμα, όσους είχαν την έμπνευση να του υποβάλουν την αρχική ιδέα, στο μέτωπο των τηλεοπτικών αδειών, της άρνησης της διαδικασίας/της ακύρωσης των αδειών, για να δουν την μαχητική-εξτρεμιστική τοποθέτηση να μετατρέπεται σε “θα δοθούν και νέες άδειες από το ΕΣΡ και σε πλαίσια νομιμότητα” – να σταματήσει την (κατ’ αυτούς) “αντιπολίτευση με το “σεις” και με το “σας” και να γίνει πιο πεζοδρομιακός.

Κι εδώ, ο λογαριασμός θα τον περιμένει στην γωνία.