«Το σύστημα υγείας θα δουλέψει στον αυτόματο όταν η Όμικρον μολύνει το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό»
«Τον τελευταίο μήνα στο νοσοκομείο Παπανικολάου, βιώνουμε μια στασιμότητα. Εισάγουμε 50 ασθενείς κάθε τέσσερις-πέντε ημέρες και έχουμε μόνιμα γεμάτες τις 130 κλίνες ΜΕΘ για covid. Το νοσοκομείο λειτουργεί υπό μια διαρκή πίεση που δεν θα έπρεπε να υπάρχει, αν είχε εκπονηθεί ένα σχέδιο αντιμετώπισης υγειονομικών κρίσεων ή αν είχαν εισακουστεί οι επιστήμονες», είπε Στο Κόκκινο και στον Νίκο Ξυδάκη, ο διευθυντής των covid περιστατικών στο νοσοκομείο Παπανικολάου, Διαμαντής Χλωρός.
«Δυστυχώς, παρά τις προειδοποιήσεις των επιστημόνων, δεν έγιναν αυτά που έπρεπε να γίνουν για να ενισχυθεί το ΕΣΥ, με αποτέλεσμα το σύστημα να βρίσκεται συνεχώς απροετοίμαστο, με πολλές ελλείψεις και κυρίως με κουρασμένο προσωπικό. Το προσωπικό δεν ενισχύθηκε καθόλου, είναι εξουθενωμένο και παίρνει ρεπό και άδειες με το σταγονόμετρο.
Το ζήτημα είναι, όταν η υπερμεταδοτική παράλλαξη Όμικρον του ιού, μολύνει το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, δεν θα μείνει άνθρωπος για άνθρωπο να δουλέψει στο σύστημα. Το σύστημα με τις ελλείψεις που ήδη έχει θα δουλεύει στον αυτόματο γιατί αναγκαστικά το μολυσμένο προσωπικό θα βγαίνει εκτός εργασίας έστω και για πέντε ημέρες όπως ανακοινώθηκε, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει προσωπικό να περιθάλψει τους ασθενείς.
Τα προβλήματα υποστελέχωσης εντοπίζονται από το 2012, όταν συγχωνεύθηκαν οι δύο κλινικές του ΕΣΥ σε μία και δεν προκηρήχθηκαν ποτέ οι 21 κενές θέσεις στην Πνευμονολογική Κλινική στο Παπανικολάου. Όταν καταργήθηκε σε μία νύχτα το ΙΚΑ το οποίο εξυπηρετούσε ανάγκες πρωτοβάθμιας φροντίδας και τώρα φαίνεται πόσο ανάγκη το έχουμε.
Χρειάζεται ριζική αναθεώρηση και τροποποίηση του ΕΣΥ αλλά με δημοκρατική κατεύθυνση τέτοια, ώστε να θέλει να εξυπηρετήσει τους πολλούς. Στη χώρα μας υπάρχουν δύο θέσεις: η μία που θέτει το δημόσιο συμφέρον πάνω από το ιδιωτικό και η άλλη που θέτει το ιδιωτικό συμφέρον πάνω από το δημόσιο.
Όταν όμως το ιδιωτικό συμφέρον τίθεται πάνω από το δημόσιο, τότε κινδυνεύουμε η υπέρτατη δημοκρατική εξουσία η οποία είναι ο νόμος, να υποχωρήσει μπροστά στην ισχύ. Ο νόμος είναι μία δημόσια κατάκτηση, ενώ η ισχύς επιβάλλει το ιδιωτικό συμφέρον και ουσιαστικά πάμε σε κατάλυση της δημοκρατίας».
