Διαφοροποίηση ανoσοποιητικού συστήματος: Κύριος παράγοντας οι “Νεάτερνταλ”

Οι μηχανισμοί που προασπίζουν την άμυνα του οργανισμού μας, από τις εκάστοτε παθογόνες λοιμώξεις, αποτελούν τα «αμυντικά φράγματα» της σφυρηλάτησης της υγείας του ανθρώπου και κατ’ επέκταση της ζωής του.

Πιο συγκεκριμένα, επιστήμονες του Ινστιτούτου Παστέρ στο Παρίσι και του καναδικού Πανεπιστημίου του Μόντρεαλ, ερεύνησαν το ζήτημα της προέλευσης των κυττάρων που οχυρώνουν τον ανθρώπινο οργανισμό, καθώς και την ανθεκτικότητα τους ανάλογα με την εθνικότητα του εκάστοτε.

Αυτές οι δύο νέες επιστημονικές έρευνες,  αναδεικνύουν τις διαφορές στα ανοσοποιητικά συστήματα των Ευρωπαίων και των Αφρικανών και κατέληξαν ότι η προέλευση τους αποδίδεται σε ένα βαθμό στην κληρονομημένη γενετική επίδραση από τους Νεάντερνταλ.

Ο άνθρωπος του Νεάντερνταλ ή όπως επιστημονικά έχει καταγραφεί στην λατινογενής ρίζα του «Homo neanderthalensis», είναι είδος ανθρωποειδές  το οποίο και εμφανίστηκε 200.000-250.000 χρόνια πριν και εξαφανίστηκε πριν από περίπου 41.000-39.000 χρόνια.

Πιθανολογείται ότι γενετικά επιβίωσε στον Σύγχρονο Άνθρωπο, και αποτέλεσε τον προάγγελο του «Homo sapiens», του επονομαζόμενου ως «σοφού ανθρώπου», από τν οποίο και κατάγεται το σημερινό ανθρώπινο είδος.

Οι άνθρωποι από διαφορετικά μέρη της Γής, είναι ευάλωτοι σε συγκεκριμένες ασθένειες, είτε είναι λοιμώξεις , είτε είναι φλεγμονώδεις ασθένειες.

Οι ερευνητές έκαναν μια συγκεκριμένη ανακάλυψη για τον ανθρώπινο οργανισμό, ο οποίος και εναλλάσσει τις αντιδράσεις του στο ανοσοποιητικό σύστημα ανάλογα με την καταγωγή του. Πιο συγκεκριμένα, το ανοσοποιητικό σύστημα των Αφροαμερικανών  εέχει καταγραφεί ως ισχυρότερο, συγκριτικά με αυτό των Αμερικάνων και των Ευρωπαίων.

Ως δεύτερη διαπίστωση, έχουν παρατηρήσει ότι η μειωμένη αντίδραση των Ευρωπαίων οφείλεται στο ανοσοποιητικό σύστημά το οποίο και επηρεάσθηκε από την εισαγωγή νέων γονιδίων έπειτα από τις επιμειξίες του Homo sapiens με τους Νeanderthal, τους οποίους , σύμφωνα με ιστορικές καταγραφές, συνάντησε στην Ευρώπη μετά την «έξοδό» του από την Αφρική.

Εν ολίγοις ανακαλύφθηκε ότι οι άνθρωποι Αφρικανικής καταγωγής έχουν ισχυρότερες αντιδράσεις του προστασίας του οργανισμού τους, απέναντι σε ορισμένα βακτήρια και άλλους παθογόνους μικροοργανισμούς. Ενώ αντίστοιχα οι Ευρωπαίοι έχουν μικρότερες πιθανότητες προάσπισης του οργανισμού τους απέναντι απέναντι στα αυτοάνοσα νοσήματα.

Το μόνο μειονέκτημα είναι ότι η υψηλή προστασία του ανοσοποιητικού συστήματος των  Αφροαμερικανών ελοχεύει άλλους κινδύνους , καθιστώντας ευάλωτο τον οργανισμό τους σε άλλες σοβαρότερες παθήσεις όπως είναι η νόσος του Κρόν.

Το βασικό αίτιο εναλλαγής της δικλίδας ασφαλείας των οργανισμών, ιστορικά εικάζεται ότι πραγματοποιήθηκε έπειτα από την έξοδο των προγόνων μας από την Αφρική, οι οποίοι και εκτίθεντο σε λιγότερα μικρόβια και ιούς , πράγμα που σταδιακά εξασθένησε τις αντιδράσεις του ανοσοποιητικού συστήματος των Ευρωπαίων.

Όσον αφορά στην σημερινή εποχή, η μόνη σίγουρη εκτίμηση που μπορεί να έχουν οι επιστήμονες απέναντι στα βασικά αίτια, ρίχνουν το βάρος του 30% των διαφορετικών ανοσολογικών αντιδράσεων, σε κληρονομικούς παράγοντες ενώ το υπόλοιπο 70% στον σημερινό τρόπο ζωής.