Δεσμώτες και εξαρτημένοι

Αισίως συμπληρώσαμε έξι χρόνια επιτήρησης, εποπτείας της εφαρμογής των τριών απάνθρωπων μνημονίων με τα γνωστά αποτελέσματα. Κοινωνική αποσύνθεση, οικονομία σε διάλυση και μόνο το πολιτικό προσωπικό του λεγόμενου δημοκρατικού τόξου, χωρίς καμία αντίδραση συμπεριφέρεται ωσάν να μη συμβαίνει τίποτε. Και όχι μόνο αυτό αλλά επιπροσθέτως παρουσιάζει περίπου ως μονόδρομο όλη αυτή την ζοφερή κατάσταση. Αυτό, εκ των πραγμάτων υποδηλώνει μια περίεργη εξάρτηση του εγχώριου πολιτικού συστήματος από τους εκπροσώπους του ευρωσυστήματος και τους τοκογλύφους δανειστές. Διότι, πως αλλιώς θα μπορούσε να χαρακτηριστεί αυτή η συμπεριφορά όταν γνωρίζεις ότι η εφαρμογή των πολιτικών που σου προτείνουν σε οδηγούν σε συνεχή εξαθλίωση, σε αφελληνισμό των επιχειρήσεων, σε φτωχοποίηση; Ωστόσο, από αυτή τη κατάσταση επωφελούνται οι τοκογλύφοι δανειστές. Για τον απλούστατο λόγο, η διάλυση της οικονομίας, η οποία έχει ως αποτέλεσμα, την ευτελεστική αξία των ελληνικών δημόσιων επιχειρήσεων, δημιουργεί μιας πρώτης τάξης ευκαιρία για τα διεθνή κοράκια να τις αρπάξουν “μπιρ παρά” κατά πως λέει και ο θυμόσοφος λαός μας. Έτσι, το εγχώριο πολιτικο σύστημα, το οποίο έχει πέσει στην παγίδα των τοκογλύφων δανειστών ανήμπορο να αντιδράσει, απλώς γίνεται μοχλός εξυπηρέτησής των δανειστών και όχι αυτών για των οποίων υπάρχει και λειτουργεί.