“Δεν ζούμε με 9 ευρώ την ημέρα”

“Δεν ζούμε με 9 ευρώ την ημέρα”. Η κραυγή αγωνίας των εργαζόμενων στους σκληρά πληττόμενους τομείς του επισιτισμού, του τουρισμού και των τουριστικών λεωφορείων, ακούστηκε χθες στο κέντρο της Αθήνας. Δυστυχώς δεν ακούστηκε από εκείνους που θα όφειλαν να παρέμβουν, διαδραματίζοντας την αποστολή για την οποία εκλέχθηκαν από τους τους πολίτες. Από τους κυβερνώντες. Από το… επιτελικό κράτος του Κυριάκου Μητσοτάκη που αποδεικνύεται εξπέρ στους διορισμούς άνευ των απαραίτητων πτυχίων. Φυσικά κανένα από τα γαλάζια στελέχη, με ή χωρίς πτυχίο, της εξουσίας δεν αισθάνεται την αγωνία επιβίωσης των 600.000 εργαζόμενων στον τουρισμό, των 400.000 στον επισιτισμό, των 135.000 εποχικών, κ.α., που μέσα σε λίγες μέρες είδαν να εξαφανίζονται οι δουλειές τους και να καταρρέει η ζωή τους. Έχουν αφεθεί στη μοίρα τους, από μια κυβέρνηση που λειτουργεί μόνο με όρους δημοσκοπήσεων και επικοινωνίας, εξωραΐζοντας συστηματικά την πραγματικότητα, όπως έκανε χθες ο υπουργός Εσωτερικών κ. Θεοδωρικάκος μιλώντας για “συνεκτικό σχέδιο”, για “σύνεση και λογική” εκ μέρους του Πρωθυπουργού. 

Ωστόσο η αλήθεια είναι άλλη. Και αφορά τις πολιτικές επιλογές της κυβέρνησης να αφήσει ελεύθερη την αγορά να… απορυθμίσει τις ζωές των ανθρώπων, δίνοντας ψίχουλα και επιδοτώντας “την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων και τη μείωση των μισθών κατά 20%”, όπως παρατήρησε η τομεάρχης Εργασίας του ΣΥΡΙΖΑ, Έφη Αχτσιόγλου. 

Οι εργαζόμενοι στους κρίσιμους τομείς – ραχοκοκκαλιά της οικονομίας, ζητούν καθολική εφαρμογή των συλλογικών συμβάσεων. Δυστυχώς δύσκολα θα εισακουστούν από μια κυβέρνηση, που όπως είπε γλαφυρά ο Αλέξης Τσίπρας στο Φόρουμ των Δελφών, καταφεύγει σε τεχνάσματα εικονικής πραγματικότητας όπως εκείνα του πρίγκηπα Ποτέμκιν που έστηνε ολόκληρα ψεύτικα χωριά στην Κριμαία για να μη δει η Μεγάλη Αικατερίνη τη φτώχεια των ανθρώπων κατά την περιοδεία της στην περιοχή. Πλαστή πραγματικότητα για πραγματικούς ανθρώπους…